Liber,  Cap.

 1    I,     5|      septentrione vero Nordmannos, gentes ferocissimas; ab ortu solis
 2    I,    11|  auctoritate fultus, legationem ad gentes suscepit, Teutonumque populos,
 3    I,    15|       tempore cum Sclavorum quoque gentes Francorum imperio subicerentur,
 4    I,    17|            ferveret, legationem ad gentes cum Halitgario suscepit
 5    I,    44|     pericula maris et terrae illas gentes intrepidi adibant vel praedicabant,
 6    I,    48|           tamen legationis suae ad gentes, ut in privilegiis videtur,
 7    I,    52|       nobis, an aliqui episcopi in gentes ordinati sint ab Adalgario,
 8    1,    15|       utile videtur exponere, quae gentes trans Albiam Hammaburgensi
 9    1,    28|          amore, legationem suam ad gentes magno, ut decessores sui,
10    1,    35|    archiepiscopo nunc ordinatus in gentes, apud Ripam sedem accepit.
11    1,    45| archiepiscopus de legatione sua in gentes sollicitus, plures ordinavit
12    1,    62|       cathedra, legationem suam ad gentes ferventi animo ingressus
13    1,    71|       igitur pro legatione sibi ad gentes credita more praedecessorum
14  III,    50|          quae ait: 'Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam; polluerunt
15  III,    69|  Hammaburgensis ecclesiae, quae ad gentes fieri solet, quamvis magnus
16  III,    69|             qui dixit ei, barbaras gentes facilius posse converti
17  III,    69|             quos metropolitanus ad gentes ordinavit, plures sunt,
18  Des,    15|          in Graeciam. Sed barbarae gentes, quae in medio sunt, hoc
19  Des,    22|         potentia ceteras aquilonis gentes constringere videntur. Reges