Liber,  Cap.

 1    I,     3|   iudicio non semel de regno ad populum alterum fuisse translatos,
 2    1,    22|         quod degenerans a patre populum rapina gravavit. Apud Magedburg
 3    1,    35| Norvegiam et Suediam progressi, populum multum Iesu Christo collegerunt.
 4    1,    44|   Bernardo, filio Bennonis, qui populum Sclavorum graviter afflixit.
 5    1,    48| degerent conversatione, vel qui populum converterent ab errore ydolatriae.
 6    1,    56|        praeparavit subiectumque populum illis ad regendum commisit.
 7    1,    56|          qui rudem Nortmannorum populum in christianitate confortarent.~ ~
 8  III,    14|    praesentia territus, solitis populum regemque impulit dolis,
 9  III,    19|       sermonem exhortacionis ad populum fecerit, ea, quae mystice
10  III,    36|    multitudine armatorum, novis populum et regionem exactionibus
11  III,    41|  profectus est, ut discordantem populum duci reconciliaret. Cumque
12  III,    47|        pastorem et ecclesiam et populum et sanctuarium derisioni
13  III,    52|        Gniph ad christianitatem populum confortavit.~ ~