Liber,  Cap.

 1    I,    17|  Gislemarum cum Haraldo, ipse in Sueoniam transfretavit cum Witmaro.
 2    I,    19|          gratiae commendatum' in Sueoniam miserunt. Haec in vita sancti
 3    I,    25|        vero heremitam direxit in Sueoniam. Fertur etiam Bremam venisse,
 4    I,    28|          Danorum transfretans in Sueoniam pervenit, ubi tunc rex Oleph
 5    I,    42| frequenter scilicet, dum iret in Sueoniam, tempestatem maris oratione
 6    I,    63|          licentia verbum Dei per Sueoniam praedicasse. Meo autem arbitratu,
 7    1,    24|   seniorem ferunt ab Adaldago in Sueoniam ordinatum strennue in gentibus
 8  III,    15|         Qui deinde perveniens in Sueoniam, tanta omnium alacritate
 9  Des,     7|        quod ab oriente continens Sueoniam disterminat a Dania. Ubi
10  Des,    21|         alter mundus aperitur in Sueoniam vel Nordmanniam, quae sunt
11  Des,    21|      quae suis alpibus circumdat Sueoniam'. De Sueonia vero non tacent
12  Des,    24|             Inter Nordmanniam et Sueoniam Wermilani et Finnйdi degunt,