Liber,  Cap.

1    I,    35|      apostolus, intus monachus, nunquam legitur ociosus. Nec solum
2    1,     2|      raro unquam develleretur . Nunquam tamen aut parrochiae necessitati
3    1,    47| constitutus est in hac regione, nunquam discordia cessavit inter
4    1,    79|    pastor amabilis et tuo gregi nunquam obliviscende. Transi a pascha
5  III,     5|       eius advixerit, episcopum nunquam bonum diem habiturum in
6  III,    16| Postquam vero in patriam venit, nunquam quietus fuit a bellis, fulmen
7  III,    36|       tantis occupata laboribus nunquam posset fatigari. Nam cum
8  III,    54|  divitiis, infelicem curiam aut nunquam vidisset aut raro visitasset!
9  Sch       |      Quod ideo congelatum, quia nunquam sole calefit.~ ~Schol. 148.