bold = Main text
     Liber,  Cap.grey = Comment text
5006 Prae       |                   tamen collatio ista valde negligenter facta sit, manuscriptum
5007  III,    39|                   vel iactanciae seu potius negligentiae eius infamiam magnam pepererunt,
5008    1,    62|                    ut qui in hac parte sola negligentias omnium praecessorum sanare
5009    1,    78|                  studiose conservata, primo negligentius haberi coepit, deinde funditus
5010  Des,    19|                     ab hiis qui praetereunt negociatoribus, vel ab hiis quos inter
5011  III,    57|              subiectos, non transivit etiam negotiatores, qui ex omni terrarum parte
5012  Des,    16|                    ecclesia cuiusdam studio negotiatoris, quem rex Danorum multis
5013    I       |                 meae devotionis officio seu negotio vestrae legationis, si,
5014  Sch       |        archiepiscopus ad eum finem perduxit negotium, ut dato concambio quaestio
5015    I,    13|                     primo. Actum in palatio Nemetensi feliciter, Amen.'~ ~
5016    I,     7|                    arbitrati sunt. Lucos ac nemora consecrantes, deorumque
5017  Des,    27|           christianorum 72 vidisse. Ceterum neniae, quae in eiusmodi ritu libationis
5018  III,    14|                  etiam, quod barbaros adhuc neophitos non sana fidei nostrae doctrina
5019    I,    19|              vicarium pro se dedit Ansgario nepotem Gaudbertum. Quem ipsi ambo
5020    I,    17|                  mortuo, Sigafrid et Anulo, nepotes Godafridi, cum inter se
5021    1,    28|                 quoque vice sua xenodochium nepoti suo commendavit Libentio.]
5022  Sch       |           Sclavanicum petisse pro filio suo neptem ducis Bernardi eumque promisisse.
5023    1,    20|               meminit Solinus. Ibi cernitur Neptunus triplicis naturae: tribus
5024    I,    40|                   subiecti sunt, praeterire nequeo, quanta mala per eos Dominus
5025    I,    62|                  impugnati, cum vi et armis nequeunt resistere, callida hostes
5026  Des,    28|                   demonibus astare solebat, nequicquam iuvantibus, diis factus
5027    I,    21|                   annos cum pro certo scire nequimus, ex eodem Libro Traditionum
5028  Sch       |                      Haraldus, frater Olaph nequissimus, Orchadas suo adduxit imperio,
5029  III,    68|            decubuisse, quod a lecto surgere nequiverit. Nam tanta in viro animi
5030  III,    57|                 flagris torqueri, multos in nervum mitti, quosdam pelli a domo,
5031    I,    44|                 apostolus auderet accedere, nescientes illud cotidie et nobis dici,
5032  III,    16|                    praecepit, clamitans, se nescire, quis sit archiepiscopus
5033  III,    37|               illexit. Postremo qui adulari nesciret aut fortasse nollet, eum
5034  III,    64|                   euangelio, ut vigilemus. 'Nescitis', inquit, 'diem neque horam'.
5035  Des,    20|                    Gethae, Daci, Sarmatae, [Neutri,] Alani, Geloni, Antropofagi,
5036 Prae       |               plurima. Genus masculinum pro neutro: flumen l. I, c. 2; l. IV,
5037  III,    40|           laborasset omnibus modis, ut male nexam cum ducibus resarciret amicitiam,
5038  Sch       |                     Schol. 86. Iste accepit niatrem Olavi iuvenis in matrimonio.
5039  III,    16|                  haec ille derelictus a Deo nichilque compunctus, oblationes quoque
5040  III,    54|              impugnata, nunc demum etiam ad nichilum redacta est. Quam calamitatem
5041  Des,    35|                      quod eadem glacies ita nigra et arida videatur propter
5042  Des,    16|                    Divinis, auguribus atque nigromanticis omnes domus plenae sunt, [
5043  Des,    31|                     Nortmannia vulpes habet nigros et lepores, martures albos
5044  III,    64|                   dicunt', et: pereant 'qui nigrum in candidum vertunt'. Videturque
5045 Prae       |         enumeravimus. Notandum videtur, eas nihil fere de archiepiscopis antiquioribus
5046    I,    26|               suscepit, antequam hoc a papa Nikolao firmaretur'.~ ~
5047    I,    29|               direxit ad sanctissimum papam Nikolaum. Ille quod necessitas ecclesiastica
5048  III,    61|                   non invenit consilium, ex nimia sollicitudine multiformium
5049  III,    49|                     quos ad christianitatem nitebatur ipse convertere. Et quidem
5050    I,    28|                    descripta, nos brevitate nitentes amputavimus. Et nisi fallit
5051    I,    23|            gentilium a Sueonia depulsus, et Nithardus, capellanus eius, martyrio
5052  Des,    31|                nuncupant, perpetuis horrida nivibus. Scritefingi vivere non
5053  Des,    31|                  non possunt absque frigore nivium, qui etiam feras praevolant
5054  Sch       |                    in Ripheis montibus, ubi nix perpetua durat. Homines
5055    1,    15|               ecclesia Scanafeld; tercii et nobiliores Sturmarii dicuntur, eo quod
5056    I,     6|           differentiis gens illa consistit, nobilium scilicet et liberorum, libertorum
5057  III,    57|                    ei aliqua iubebantur, ut nocens fieret, vix possibilia,
5058  III,    57|                   et sanctimonialium. Et de nocentibus quidem iuste actum videtur,
5059  Des,    35|                   Britannia aestate lucidas noctes haut dubie repromittere,
5060    I,    40|                      regnum eius vel minime nocuerint. Post mortem vero imperatoris
5061  III,    69|                fraternitatem vestram latere nolo, quid molestiae mihi Adalwardus
5062    I,    13|                  quem incolae loci Windloch nominant Finolam, Waldesmor, Bercbol,
5063  Des,    16|                  Vita sancti Ansgarii Chori nominatam, quam tunc Sueones tributo
5064  III,     1|               Augusto Romanorum imperatorum nonagesimus erat in solio, exceptis
5065 Prae       |                  saeculo XIII. Quaternionis noni folia quaedam desunt, quare
5066 Prae       |               lacunis et mendis caret, quae nonnisi vitio scriptoris debentur,
5067 Prae       |                    Auctores classici Romani nonnulli scolastico nostro Bremensi
5068 Prae       |                allegantur. Epistolis quoque nonnullis usus est, ut Anskarii, Alexandri
5069  III,     2|                      sicut duces nostros et nonnullos episcopos. Audivimus eum
5070 Prae       |                      21. nobilem hominem de Nordalbingia, l. III, c. 36. Adamum ipsum.~ ~
5071  III,    63|                  est. Pagani victores totam Nordalbingiam deinceps habuerunt in sua
5072  Sch       |                  Wanga, Triesmeri, Herloga, Nordi atque Morseti. Et hii 7
5073    I,    41|                     eius Gudredum. Is autem Nordimbriam expugnavit. Atque ex illo
5074 Prae       |           dissertationibus suis: 'Ueber die Nordlandskunde Adams von Bremen' (in 'Histor.
5075    1,    23|                 simul Daniam possedit atque Nordmaniam.] Anglia, ut supra diximus
5076    1,    23|                   proditus et occisus est a Nordumbris.~ ~
5077  Sch       |          occidentali oceano inter Daniam et Nordvegiam ingrediens, versus orientem
5078    1,    45|            Sclavania pulsus, in Suediam vel Nordveiam missus est ab archiepiscopo,
5079    I,    41|                  magno vicinis locis situs, Nordwidi appellatur. Hunc igitur
5080  Des,    30|                     Haec a modernis dicitur Norguegia. De cuius situ vel magnitudine,
5081  III,    16|                    a regno, pro amplectenda norma christianitatis certans
5082    I,     9|                   ad christianae religionis normam pertigerit, explicare locus
5083    1,    63|                 Sigafrid a Suedia, Rodolf a Normannia episcopi, narrantes ei,
5084    1,    41|                     rebellantes totam primo Nortalbingiam ferro et igne depopulati
5085    I,    50|                      Post cladem', inquit, 'Nortmannicam Heiligonem regnasse comperi,
5086    I,    39|                   et alii reges Danorum vel Nortmannorun, qui piraticis excursionibus
5087    1,    76|                     Victor Magnus Daniam et Nortweiam optinuit. Ad quem noster
5088    1,    23|             venientibus placabilis fuit. In Norveia Haccon princeps erat, quem,
5089 Prae       |         septentrionalium Daniae, Sueciae et Norwegiae atque insularum adiacentium,
5090  III,    69|                 atque Iohannem monachum. In Norwegiam duos tantum ipse consecravit,
5091  Des,    42|                 faveat tibi gratia Christi,~Nosque tuae pecudes tibi corde
5092  III,    42|                     atque Nordalbingorum ac nostras strennue administravit.
5093 Prae       |                     a Corbeia delatus qui a nostratibus Fasti Corbeienses inscribitur;
5094  Sch       |               vicina est Fresonum terre vel nostre Wirrahe, ita quod videri
5095  III,    25|           excursibus repentini superveniunt nostrosque securos et nil minus cogitantes
5096  III,    34|            Coloniensis enim, quem avaritiae notabant, omnia, quae domi vel in
5097  III,     2|                  nulli demum parceret, quem notabilem cognovit. Itaque multis
5098 Prae       |                deperditus est.~ ~6) Optimae notae fuit codex saeculi XI. s.
5099    I,     7|                     secundum impressam ante notam interpretatus est. Si prohibuerunt,
5100 Prae       |                  Vel ipsi errores graviores notandi sunt, veluti l. II, 5. de
5101 Prae       |               separatum est. Sunt vel harum notarum marginalium nonnullae, quae
5102    I,    29|                   primum; privilegium papae notat annum Domini 858, qui est
5103    I,    26|                  describuntur; obscure vero notatur tempus, quod Liber Donationum
5104  III,    62|                molestus abscessit, Schol.89 Notebaldum suosque pares accusans,
5105 Prae       |                      Ch. Wedekind in libro: Noten zu einigen Geschichtsschreibern
5106    I,    41|                perpetua cespitis viriditate notetur. Nordmanni plagam, quam
5107  Sch       |                      Quod ille dissimulans, Nothebaldum solum prae oculis habuit,
5108  Sch       |              coranandum esse'.~ ~Schol. 89. Nothebaldus vir maleficus, adulator
5109  Des,    28|                divulgata; pervenit etiam ad noticiam pontificis. Quidam e sacerdotibus,
5110  III,    37|                   qui tamen palatio et regi notiores erant, in suam dignatus
5111    I,     7|                 surculos amputabant, eosque notis quibusdam discretos super
5112 Prae       |                   in linguam Danicam vertit notisque instruxit P. F. Suhm in
5113  Des,    42|             Testibus his utens, quibus haec notissima res est.~Nec mihi scribendo
5114 Prae       |               Latinae et auctorum Romanorum notitia gaudebat, qua Adamus noster.
5115 Prae       |                   Adamo soli id debemus, ut notitiae, quae de populorum septentrionalium
5116    1,    22|                    et ipse vir sanctus, qui novellos Winulorum populos doctrina
5117  Sch       |                   virum sanctissimum. Cuius noverca Afelrud fuit, quae regem
5118    I,    13|            promereri confidimus. Quapropter noverint omnes Christi fideles, quod
5119    I,    17|               prosperitate gavisi, Corbeiam novi apostoli cum triumpho duarum
5120    1,    19|                   ydolis serviunt, congrue 'novies Styx interfusa cohercet'.~ ~
5121  III,    56|                  patrum diligentia usque ad novissima tempora donani Adalberti
5122    1,    47|                     caesari movit Saxoniam; novissime surgens in Christum, ecclesias
5123    1,    43|                    Christum, qui videbantur novissimi. Ille igitur iudex iustus,
5124    1,    34|                sensisse testatus sit. Cuius novitati miraculi et tunc multa milia
5125  Des,    35|                   cancri signum transeunte, nox nulla, brumali solsticio
5126  III,    50|                   cum mulieribus, diu caesa nuda dimissa est. Hanc enim,
5127  III,    57|                mulierculas auro vestibusque nudatas et infamis praedae auctores
5128    I,    23|            reliquiis sanctorum martyrum vix nudus evasit. Excidium Hammaburg
5129  Des,    35|                  eorumque vellere leguntur; nullae ibi fruges, minima lignorum
5130  III,    39|             pestifera utebatur in singulos, nullique demum pepercit, dummodo
5131 Prae       |                     Ambros, par. I, ord. 1, num. 3'.~ ~9) Nova collectio
5132 Prae       |                capitum, omnino autem capita numerantur 255. Numerus capitis 15
5133    I,    50|                     cum nobis stipulantibus numeraret atavos suos: 'Post cladem',
5134 Prae       |                     III, 70).~ ~In codice 4 numeri capitulorum omnino desunt.
5135 Prae       |            inscriptiones, literas initiales numerosque capitulorum rubro tinctos.
5136  III,    63|                     haec ab omnibus frustra nunciabantur in ipsum respicere. Mortui
5137  III,    64|                    mortis vicino pulsabatur nuncio. Sensit et ipse solutionem
5138    I,    20|                   in loco seu villa publica nuncupato Brema, ubi Willericus episcopus,
5139    I,     2|                    nunc Wissula vel Wirraha nuncupatur. Is in Thuringiae saltu
5140    1,     9|                    boni pastoris absentiam, nuntiis et litteris metum ingerentibus
5141    1,    56|                   Iesu Christi. Misit etiam nuntios ad archiepiscopum nostrum
5142  Sch       |                   sororem imperatoris, quae nupta regi Ungariae ipsum regem
5143  Des,    27|              lybatur, si bellum, Wodani, si nuptiae celebrandae sunt, Fricconi.
5144  III,     3|          intronizatus est, ecclesiae Bremae nuptias peregit. Videns basilicae
5145    1,     8|                  numero ministrorum, deinde nutricium praecepit esse filiorum;
5146  III,    21|                  trium regum exercitum suis nutrierunt stipendiis per septem ebdomadas,
5147    I,    13|               tociusque culturae decimas ac nutriturae, divites ac pauperes legaliter
5148    I,    32|                chorum castitatis suo ducatu nutrivit. Ad curam autem pauperum
5149  Des,     3|               ditissima volucrum et pecudum nutrix, collem habet unicum, arborem
5150    I,    29|                 additum est, quod idem papa Nykolaus tam ipsum Ansgarium, quam
5151  III,    68|                Israel ultra'. Exurge: quare obdormis, Domine, et ne repellas
5152  III,    69|                   ibidem praecipitur, ut ei obediant et subiectionem exhibeant.
5153    1,    49|                  omnia quae voluit benignos obedientesque haberet. In qua re non multum
5154  Des,    22|              praelium euntes omnem praebent obedientiam regi, vel ei qui doctior
5155  III,    69|          apostolicae sedi et nostro vicario obedientibus, salutem et apostolicam
5156    1,    20|                     adhuc paganicis ritibus oberrant, ceterum moribus et hospitalitate
5157  III,     1|                    ministeriis sollempniter obeundis, in honore sedis apostolicae,
5158    1,    28|          reprehensibile vel inimicus possit obicere. [Dicunt enim tantae castitatis,
5159  III,    39|                     avaritiam, multis autem obiciens ignobilitatem, omnibus vero
5160  III,     1|                   multociens maledicentibus obiecit, subridens ac dicens: se
5161    1,    72|                 memorabiles aquilonis reges obierunt Chnut et Olaph, germani
5162    1,    27|                 episcopi a meridiali plaga. Obiitque indictione prima 3. Kal.
5163    I,    56|                  sedit annos 18. Annos eius obitumque ut supra cognovi. Memoriae
5164  Sch       |             missarum celebrationem ad manum oblatas sibi 70 marcas argenti.
5165    1,    11|             sanctorum virorum de praedio et oblatione quarundam fidelium matronarum,
5166  III,    68|                   in eum luminibus intuens, oblationem eius reppulit, dicens: '
5167  III,    16|                   Deo nichilque compunctus, oblationes quoque ac tesauros, qui
5168  III,    16|                spetialiter vero admonens de oblationibus, quas non liceret in usum
5169  III,    38|                   aut poculis quam faceciis oblectabatur, aut regum hystoriis aut
5170  III,    38|                   obscenis corporum motibus oblectare vulgus solent, a suo conspectu
5171  III,    51|                   ecce Willehelmus, cui pro oblico sanguine cognomen est Bastardus,
5172    I,    63|              christianae religionis penitus obliti, haut facile poterant ad
5173  III,    64|                  exire peccator, ut moriens obliviscatur sui, qui, dum viveret, oblitus
5174    1,    79|               amabilis et tuo gregi nunquam obliviscende. Transi a pascha coelorum,
5175  III,    55|                     contentiones et pugnas, oblocutiones et blasphemias, et quaecumque
5176  III,    35|                    vel qui regiae maiestati obnoxii fuerunt, illam, inquam,
5177  III,     2|                     omnem decorem praesulis obnubilarat, hoc erat cenodoxia, familiaris
5178    I,     5|                 ferocissimas; ab ortu solis Obodritos; et ab occasu Frisos, a
5179  III,     8|                     causam tuam, memor esto obprobrii servorum tuorum!'~ ~
5180    1,    30|                supervixerunt longo tempore, obprobrium imperio et miserabile spectaculum
5181  Sch       |                     ex cupro formaret aurum obrizum. Facile persuasit ille archiepiscopo,
5182  III,    62|            quateretur adversis, quasi navis obruta fluctibus, etiam corpore
5183  Sch       |                 quarum cetus et naves monte obrutae sunt; ibique fieri miracula.
5184    I,    40|               episcopi cum toto grege simul obruti sunt; ecclesiae illustres
5185  III,    38|                     Ceterum pantomimos, qui obscenis corporum motibus oblectare
5186    I,    19|                     distinctio temporum ibi obscura est, pleraque ab aliis scriptis
5187    I,    26|                    plenissime describuntur; obscure vero notatur tempus, quod
5188    I,     1|                     1 Einhardus aliique non obscuri auctores reliquerunt in
5189  Des,    33|                 aetatem cum aliis aeque non obscuris in illa gente sacerdotibus.
5190  III,    68|                     ante eum praesederunt , obscuros fuisse ac ignobiles, solum
5191  III,    11|                   archiepiscopus arguens et obsecrans perstitit immobilis, donec
5192    I,    35|                   gregem, hos arguit, illos obsecravit. At vero regibus Romanorum
5193    I,    23|                   per Rhenum vecti Coloniam obsederunt, per Albiam vero Hammaburg
5194    I,    30|          succendisse, per Sequanam Parisios obsedisse, Karolum timore compulsum
5195  Sch       |                  civitatem Sclavorum Iumnem obsedit. Clades par fuit. Magnus
5196  III,     2|                ecclesia sua quosdam studuit obsequiis placare, sicut reges et
5197    1,    28|               infirmis cotidiano ministrans obsequio, ipse quoque vice sua xenodochium
5198    I,     7|              Auspicia et sortes quam maxime observabant. Sortium consuetudo simplex
5199    I,     8|                     hinnitusque ac fremitus observare. Nec ulli auspicio maior
5200    I,     8|                     habebatur. Erat et alia observatio auspiciorum, qua gravium
5201  Sch       |                 sollertissimus festivitatum observator, cum propter divinam religionem
5202    I,     8|                      quibus implicati sunt, observaverint, praetereo. Haec vero ideo
5203    I,    17|                     eius Horuch, ut piratis obsisteret, partem Fresiae concessit. [
5204  III,    22|                    ad christianitatem, nisi obstitisset avaricia Saxonum: 'Quibus',
5205  III,    48|                  Quibus angustiarum laqueis obstrictus, ignominiosum quidem, sed
5206 Prae       |                     vel maximis propter hoc obstructa est difficultatibus, quod
5207    I,    62|                   latentium molibus saxorum obstruentes, periculosum aeque suis
5208  III,    41|                  ultionem'.] Quapropter sub obtestatione divini timoris praemonuit
5209  III,    55|                   circumstantes iam moriens obtestatus est pro salute sui occisoris,
5210  III,    25|                silvam, quae montis verticem obtexit, exscindi mundarique locum
5211    1,    29|                solet - copiae Danorum omnes obtritae, Hericus rex victor optinuit
5212  III,    13|                  erant, alterum Bern statim obtruncant, alterum Osbern cum suis
5213    1,    60|                  rex dampnavit, etiam ipsum obtruncare non dubitarunt. Schol.42
5214    I,    41|                miserabili caede christianos obtruncarunt, ipsumque regem Karolum
5215    1,    42|            presbyteri, ceteris more pecudum obtruncatis, ibi ad ludibrium servati
5216  III,    50|                   domumque reversus et ipse obtruncatus est. Schol.82 Itaque omnes
5217    1,    76|                   apostolorum, trans Albiam obtruncavit innoxium. Causa mortis ea
5218  Des,    30|                   habeatur, qui non cotidie obtulerit ad missam, quam audierit.
5219  Des,    18|                    homines humanissimi, qui obviam tendunt his ad auxiliandum,
5220    1,    36|                      Dum omni modo sive per occasionem, sive per veritatem Christus
5221 Prae       |                  vocabula nonnulla, veluti: occasus fluminis pro: ostia l. I,
5222  Sch       |                  fuit, quae regem privignum occidens, filium suum eundem in regem
5223  Des,    23|               habitant Gothi, Schol.129 qui occidentales dicuntur; alii sunt orientales.
5224  Des,    10|              gentibus quas alluit barbaris. Occidentalis autem occeanus ille videtur,
5225  III,     4|                 templi parietes dealbantur, occidentalisque cripta sancto Andreae dedicata
5226    I,    41|                 Halpdani, qui dum ab Anglis occideretur, Dani constituerunt in locum
5227  III,    40|                destruxerunt, prophetas tuos occiderunt, et relictus sum ego solus,
5228  Sch       |               Deinde Suein, filius Godvini, occidit Bern, filium avunculi sui.
5229  Sch       |                   suis, cum non repugnaret, occiditur et martyrio coronatur.~ ~
5230  Des,    18|                   alii vendere solent, illi occidunt. Tertia est illa quae Semland
5231    1,    76|                Quindecim milia feruntur ibi occisa, et facta est pax et leticia
5232  III,    55|               obtestatus est pro salute sui occisoris, hoc mandavit et fratri.
5233    1,    60|                gratiam regis Chnut latenter occisum, quod et magis verum esse
5234    I,    55|             prostratum gregem boni pastoris occubitus cito secutus est. Qui depositus
5235  III,    52|                  Suedorum potentes feruntur occubuisse in bello. Nam et reges ambo
5236  III,    42|                  eorum contra eandem, licet occulte, exercuerunt ecclesiam,
5237    I,     3|                  populos, qui in orbe sunt, occulto Dei iudicio non semel de
5238    I,     3|                    oppressa est. Deinde cum occuparent Gallias Saxones, a Syagrio,
5239    I,     4|                  raritate eorum tota ab eis occupari non potuit, partem illius,
5240  III,    36|                   quae domi forisque tantis occupata laboribus nunquam posset
5241    I,    15|                 mors Heridagi presbyteri et occupatio regni Karolum imperatorem,
5242    I,    19|           debilitate impeditus, sive potius occupatione seculi delectatus, vicarium
5243    I,    38|                     quidem per se, quotiens occupationes aliae sinerent, eidem legationi
5244    I,    17|             inutiliter, ut arbitror, passim occurrentia tangere Danorum acta. Per
5245  III,    25|              praestet, absque silvis passim occurrentibus, quarum latebris protecti
5246    1,    79|                 ingenti luctu sequentium et occurrentium per alveum Wissulae fluvii
5247  Des,    39|                     aquilonem nullam terram occurrere praeter infinitum occeanum.
5248    1,     9|                    extraneos itinere tridui occurrisse, prae gaudio flentes, et
5249  III,    36|               voluntas hominis impatiensque ocii, quae domi forisque tantis
5250    I,    52|                    ipse emeritae senectutis ocio potiretur. Ita omnipotens
5251  III,    69|                    abortivi et extra vineam ociosi remanserunt, sua quaerentes,
5252  III,     9|                    silvestris et montuosus. Octava est abbatia Gozzicana iuxta
5253  Des,    16|                    supra mentionem fecimus; octavam dicunt illam, quae Sconiae
5254    1,     9|            episcoporum, Iohannem papam, cui Octaviano cognomen tum erat, multis
5255    I,    13|                  septingentesimo octogesimo octavo, indictione duodecima, anno
5256    I,    12|               biennio, quod est anno Karoli octavodecimo, Widichind, incentor rebellionis
5257  III,    32|                 Stade, septimus in Lismona, octavus in Wildishusin, nonus in
5258    I,    13|               incarnationis septingentesimo octogesimo octavo, indictione duodecima,
5259    1,    10|                    erat ex discipulis magni Octrici Magdeburgensis].~ ~
5260    I,    55|                  est. Qui depositus in Kal. Octrobis una cum praedecessoribus
5261  Des,    28|                filius meus, tu recipe lumen oculorum tuorum'. Mox ille recepto
5262  Des,    28|                 dicit: 'Respicite et levate oculos vestros, quoniam regiones
5263  Des,    25|                   qui unum in fronte habent oculum. Ibi sunt hii quos Solinus
5264  III,    68|                 illum adhibeo testem, cuius oculus profunda intuetur abyssi,
5265  Des,     4|                    parte. Civitas ibi magna Odansue; insulae in giro parvulae,
5266    1,    42|               quorum maior loci praepositus Oddar nomen habuit, noster consanguineus.
5267 Prae       |                      c. 41. diem emortualem Oddari praepositi, l. III, c. 42.
5268  Sch       |                  decreto cessit ab incepto. Oddo legatus fuit ad papam, ut
5269  Sch       |               Scythicum.~ ~Schol. 15. Trans Oddoram fluvium primi habitant Pomerani,
5270  III,    68|                  Quia superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. Miserere
5271    I,    18|                 astantibus atque faventibus Odgario Mogontiensi, Ebone Remensi,
5272  III,    40|                    quorum invidia, simul et odia, itemque insidiae, obprobria
5273  Sch       |                 impleta.~ ~Schol. 46. Soror Odinkari episcopi fuit Asa, mulier
5274  III,    39|                 infamiam magnam pepererunt, odiumque omnium mortalium, praecipue
5275  Sch       |            Othencarus, tertius Wal, quartus Odo.~ ~Schol. 103. Primus in
5276  Des,    18|                habundant peregrinis, quarum odor letiferum nostro orbi propinavit
5277  III,    51|                     ultionem Dei, quem ipsi offenderant Angli, omnes fere clericos
5278  III,    58|          deliberavit erga principes, ut non offenderet eos sicut prius. Quapropter
5279  III,    40|                    omnia quae supra diximus offendicula praecipitem, et quasi vecordem
5280  III,    64|                     omnibus gestorum suorum offendiculis amaram in novissimo gesserit
5281  Des,    28|            potentissimum deum christianorum offendisse videretur, ecce ipsa nocte
5282  III,    55|                    occasione, si quis eorum offendisset, eum mox in vincula conici
5283    1,    28|                  quem primo in morte patris offendit et deinde in nece fidelium
5284    1,    31|              nostris, qui pone sequebantur, offensi, omnes usque ad unum obtruncati
5285  III,    17|                   conciliaretur, quem prius offensum habuit in repudio consobrinae.
5286  III,    63|                   tamen ipse, nescio quibus offensus, excludi praecepit a ianuis,
5287  Des,    27|           sacerdotes, qui sacrificia populi offerant. Si pestis et famis imminet,
5288  III,    68|                 sacerdos Dei ad suscipienda offerentium munera conversus pervenisset
5289    1,     5|                    simul et patria libenter offerrent victori, baptizatusque est
5290    1,     8|                     praefectorum. In quibus officiis strennue administratis,
5291 Prae       |                  liber Lugduni Batavorum ex officina Plantiniana apud Franciscum
5292  III,     3|                cellarium et ceteras fratrum officinas, omnia ex lapide facere,
5293    1,    78|               flamma incendii claustrum cum officinis, urbem cum aedificiis totam
5294  III,    37|                     turpissimum adulationis offitium ambitio suae familiaritatis
5295 Prae       |                   Svend Tveskiaeg, Sagae de Olavo Tryggvason, Annalium regiorum
5296    I,    28|             Sueoniam pervenit, ubi tunc rex Oleph apud Bircam generale populi
5297    1,    20|                   iocundi aut rari. Ibi est Olla Vulcani, quod incolae Graecum
5298  Sch       |                      a littore . . sita . . olmo . . m me . . vela pandi
5299  III,    29|                 nefanda sacerdotum coniugia olographa synodi manu perpetuo dampnata
5300  III,    42|                     patris acceperunt, malo omine Bremensis ecclesiae. Illi
5301    I,    48|                privilegiis videtur, studium omiserat, verum, sicut decessores
5302  Des,    25|                      quae brevitati studens omisi, ab his dicenda, qui haec
5303 Prae       |                 singulis locis adnotare non omisimus. Omnia haec loca in codice
5304 Prae       |                     eum hic scholia antiqua omisisse. Et alia insunt huic libro
5305 Prae       |                dolore, ut ferunt, correptus omisit. Codex quem secutus est,
5306 Prae       |                     rationem multum servit, omissum est. Scholion 54. in l.
5307 Prae       |                     ita abbreviata sunt, ut omittantur quae auctor disertis verbis
5308  III,    69|                   sint, quae fastidii causa omitto.~ ~Isti vero, quos metropolitanus
5309    I,    28|               populos in Sueonia regnantes, omnemque hanc regionem passim in
5310 Prae       |                  dedicatione nec in epilogo omnimodo ad eventus recentiores seu
5311    1,    43|                    quem vult indurat. Cuius omnipotentiam mirantes, videmus eos ad
5312  III,    25|              gentium matrem illam appellans omnique devotionis officio venerandam,
5313    I,    13|           Mogonciacensis episcopi Lullonis, omniumque qui affuere pontificum consilio,
5314  III,    69|              suffraganeos, non per se tanto oneri insudasse. Itaque iam certus
5315  III,    35|           ascisceret familiaritatem. Quorum onerosam multitudinem traxit secum
5316  III,    57|               impossibilia clamaret, statim onmibus bonis exspoliatus est; si
5317    I       |                arduum et viribus meis impar onus, eo maiorem flagito veniam,
5318  Des,    42|                     Fasciculosque graves ab onusta plebe repellens,~Afflictae
5319    I,    60|                   Heinrici, locum et tempus operandi accepit. Igitur nichil asperum
5320  III,    46|                   de civitate Dei omnes qui operantur iniquitatem, praecipue illos,
5321  III,    69|              solebat: 'Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo
5322  Des,    32|               hodiernum diem maxima Dominus operatur sanitatum miracula, ita
5323    I,    43|                 multa? Duplex ibi miraculum operatus est. Nam et catenam oratione
5324 Prae       |                    etiam contenta in indice operi praemisso recensentur. Liber
5325  Des,    21|                  nullis egere Sueones dicas opibus, excepta quam nos diligimus
5326    I,    17|                   quibus Herigarium, Bircae opidi praefectum, quem tradunt
5327    I,    28|                dispertitam esse, prophetiam opinamur eis posse commodari, cum
5328  Des,     9|            constanter annuncians. Ibi etiam opinatissimum Fricconis simulacrum in
5329  Des,    38|                     habundare, non fabulosa opinione, sed certa comperimus relatione
5330 Prae       |                 capitum initiis.~ ~Constat, opinor, ex iis quae diximus, distinctionem
5331  III,    35|                    non gravari, verum etiam opipare delectari. Pecuniam autem,
5332 Prae       |                   errichten' l. III, c. 36; opis molem l. III, c. 4.~ ~Libri
5333    I,    17|                     noster Anscarius divina opitulante gratia feliciter peregit.
5334  Des,    21|                    fetu omnibus antefertur, oportunitas fluminum sylvarumque maxima
5335  Des,    22|                    certissimum adiutorem in oportunitatibus.~ ~
5336    1,     5|                circa finem, ut gestae sunt, oportunius aliquid sumus dicturi.~ ~
5337  Des,    39|             periculo, quod oculis viderant, oportuno Dei auxilio liberati, toto
5338  Des,    35|                   et montes suos habent pro oppidis et fontes pro deliciis.
5339    I,    64|                 membra sepelierunt in eodem oppido Birca, solum caput Bremam
5340    I,    12|                  Dei inimicus homo zizaniis oppleret, impletumque in eis est
5341  III,    69|                   suis, quoniam et temporis opportunitatem habuit, et quoniam illud
5342  Des,    21|                 alterius cognoverit, aut vi oppresserit virginem, sive qui alterum
5343  III,    33|                 ecclesiam omnes calamitates oppresserunt, nostro pastore tantum curiae
5344 Prae       |                margini annotaverunt, ubi de oppressione Sclavorum per Bernhardum
5345  III,     6|              sumptibus multisque familiarum oppressionibus exigerentur, duarum nos
5346    I,    54|             inmanissima persecucio Saxoniam oppressit, cum hinc Dani et Sclavi,
5347    1,    47|                 gentem Winulorum crudeliter opprimens, ad necessitatem paganismi
5348    I,     3|                      Altera pars Thuringiam oppugnans, tenuit illam regionem.
5349    1,    52|             Triennium ergo Chnut Britanniam oppugnavit. Schol.39 Adelrad, rex Anglorum,
5350  III,    68|              desideraverit. Aliquando etiam optabat, ut in ministerio legationis
5351    I,    62|                  hoc mare diffusi habitant, optabilem, sed valde periculosum incautis
5352    I,    13|                  futurum, ne quis, quod non optamus, aliquam sibi in eadem diocesi
5353  III,    59|                    est in Luniburc, ubi sub optentu federis contra Saxones arma
5354 Prae       |            antecedens, deperditus est.~ ~6) Optimae notae fuit codex saeculi
5355    1,    57|                    vellet esse christianus, optimam Suediae regionem, quam vellet,
5356    I,     6|                   ad vindictam malefactorum optimis abutebantur. Et multa utilia
5357  Des,    38|                     sponte nascantur, vinum optimum ferentes. Nam et fruges
5358    I,    50|                 quibus Chnob et Gurd regnum optinuerunt post obitum patris'.~ ~
5359    1,    30|             victores totam virtutem Saxonum optrivere. Capti sunt ibi marchio
5360  III,    44|                     suo quinquaginta mansos optulerunt, et quievit terra paucos
5361    I,    13|                    gratiarum actione devote optulimus, sibique in Wigmodia in
5362  III,    29|                     vicinia castos violaret optutus. Haec synodus facta est
5363  Des,     7|                   et dicitur, armata viris, opulenta frugibus divesque in mercibus,
5364  Sch       |                    de praedio suo fratribus opulentam villam in servicium donavit.~ ~
5365  Des,    16|                 quas supra diximus frugibus opulentas, hoc est Moyland, Imbra,
5366  Sch       |                     magna Danorum stipatus, opulentissimam civitatem Sclavorum Iumnem
5367  III,    56|           archiepiscopus, ex illo famoso et opulento Bremensis ecclesiae hospitali
5368  III,    17|                 confirmandum pactum federis opulentum convivium habetur vicissim
5369    I,    12|                vitae operam dabant, adprime orantes pro persecutoribus et gente
5370  III,    65|                  oportet nos clementissimum orare Dominum, ut tibi indulgeat
5371 Prae       |                     ipse acceperit.~ ~Adami orationem vix laudibus efferendam
5372  Des,    28|                     vir sapiens infortunium orbitatis suae culturae ydolorum imputaret,
5373    1,    51|                   valde periculosum a laeva Orcadas habet, dextrorsum attingit
5374  Des,    34|                   infinitus patet occeanus, Orchadae sunt insulae, quarum 20
5375  Des,    34|                  navigari posse. Itemque ab Orchadibus, aiunt, simile spatium viae,
5376  III,    23|                venerant Islani, Gronlani et Orchadum legati, petentes, ut praedicatores
5377  III,    69|                     Gronlani Gothorumque et Orcnadum legati, petentes, ut illuc
5378 Prae       |            Hafniensis caps. Ambros, par. I, ord. 1, num. 3'.~ ~9) Nova collectio
5379    I       |                divino cultui mancipata est, ordiens, in tuo salutari ingressu
5380    1,     3|                      Cui etiam sua vice ius ordinandi episcopos tam in Daniam,
5381    I,    13|                    Christi, Karolus, divina ordinante providentia rex. Si domino
5382  III,    69|                   episcopatus constitueret, ordinaretque episcopos ex capella sua
5383  III,    69|                 quos vellet electos. Quorum ordinationes vel sedes, quoniam huc usque
5384  III,    69|               intulit, quem vobis teste qui ordinationi eius interfuistis, Sictonensis
5385    I,    61|                    sacramentum percepit .~ ~Ordinatis itaque in regno Danorum
5386    1,    48|          converterent ab errore ydolatriae. Ordinavitque in Sclavoniam, mortuo Reginberto,
5387  III,    19|                  arsisse studio, ut oblitus ordinis sui, frequenter in ecclesia
5388    1,     7|                 surrexisse videntur, altius ordiri necessarium duxi.~ ~
5389  III,    57|                  vero, ne aliquis sexus aut ordo immunis haberetur in tanto
5390  III,    42|                     cuius obitum filii eius Ordolf et Hermannus hereditatem
5391    1,    76|                 colloquio soror Magni regis Ordulfo, ducis filio, desponsatur.
5392  Sch       |                 permansit, quod destruxerat Ordwigh princeps.~ ~Schol. 9. Gotafrid
5393  III,    61|                    hominis, non sanus iuret Orestes'. Sicut est illud, quod
5394  Des,    34|                insulae, quas barbari vocant Organas; ritu Cicladum illae sunt
5395  Des,     4|                  Funem transeunti ad Seland oriens in faciem currit. Duo traiectus
5396    1,    16|              stagnum Colse vadit; sicque ad orientalem campum venit Zuentifeld,
5397  Des,    23|            occidentales dicuntur; alii sunt orientales. Verum Westragothia confinis
5398  III,    69|                episcopos gentium et legatos orientalium regum. Quos tanta hilaritate
5399  Des,    40|                    eius rei, cuius ignorant originem. Cumque Macrobius et Beda
5400 Prae       |                    e. ex Saxonia superiori, oriundum fuisse, iam ex vestigiis
5401  III,    34|                  curia potuit corradere, in ornamentum suae posuit ecclesiae. Quam,
5402  III,    25|              Hammaburgensem munire simulque ornare toparchiam, quoddam utile
5403    1,    68|                   Italico munita, et septem ornata cameris ad diversam oppidi
5404  III,     3|                 quam diximus septem cameris ornatam fuisse, tunc funditus est
5405    1,    22|                     forti et iusto sceptrum ornavit imperio. His tribus aeque
5406  Des,    42|                rethoricis sermones floribus ornes,~Cum tua lingua sacrae sit
5407 Prae       |                 libri in Somnium Scipionis, Orosii Chronica, Solini polyhistor,
5408  III,    65|                     et peregrini, viduae ac orphani, atque omnes oppressi, qui
5409  III,    23|               magnatium, nichilominus pater orphanorum iudexque viduarum esse certaret,
5410    I,    35|                    legatione, quam ab Ebone orsam asserit, ita claudit: 'Deprecor',
5411    1,    79|                   in medio novae, quam ipse orsus est, basilicae tumulatum
5412  III,    69|          exhortatione metropolitanus noster orthodoxo regi consentiens, ea largitate,
5413    I,     2|                testimonio predicatur, cuius ortum ferunt trans Bohemiam mox
5414    I,    39|                     praecipui erant Horich, Orwig, Gotafrid, Rudolf et Inguar
5415  III,    13|                  statim obtruncant, alterum Osbern cum suis omnibus eiecerunt
5416  Des,    42|                   discordantes tu iungis ad oscula mentes.~Si quid adhuc susperest,
5417  III,    69|                 hilariter; sicut Meinardum, Osmundum, Bernardum et Asgotum aliosque
5418    I,    52|                 Bernarii duo, [Mindensis et Osnabrugensis] , quorum ope senex fulciretur.
5419  III,    63|                morbo correptus, et usque ad ossa tenuatus, heu suae prorsus
5420    I,    13|                Uternam, iterumque Ostam, ab Osta vero usque quo perveniatur
5421  Sch       |                   hoc ipsum excitavi te, ut ostendam virtutem meam in te, et
5422    1,    34|                    paganismo, aliud dicitur ostendisse vel magnum miraculum: tunicam
5423    I,    46|            virginitatem corporis extollens, ostendit multas in mente fieri meretrices .
5424    1,    22|                    raro divelleretur, sicut ostendunt praecepta imperatorum ad
5425    I,    33|                     sancti Willehadi populo ostensa sunt ab anno Domini 861,
5426    I,    41|                  sancti Rimberti Fresonibus ostensum tangere; quod scriptor Gestorum
5427    I,    13|                Endiriad paludem, Emisgoe et Ostergoe disterminantem, Brustlacho,
5428  Sch       |                          tripartit . . . in osti . . . . . mari . . . oceano .
5429  III,    57|                  quosdam vero nuper divites ostiatim mendicasse. Cumque rapinarum
5430  Des,    10|                    A solis ortu habet Danos ostiumque Baltici maris et Nordmannos,
5431  Sch       |                   hiis distincti vocabulis: Ostraga, Rustri, Wanga, Triesmeri,
5432    1,    19|                Simulacrum eius auro, lectus ostro paratus. Civitas ipsa novem
5433  Des,    23|             Gothorum magnam Scarane. Deinde Ostrogothia protenditur iuxta mare illud
5434  Sch       |                    Lyafdagus erat, secundus Othencarus, tertius Wal, quartus Odo.~ ~
5435    1,     5|                   quod regis erat confrater Otonis. Sed dum frustra laborasset
5436  Des,     1|                   victoria regis appellatur Ottinsand. Latitudo Iudland secus
5437    1,     3|            praesentem diem a victoria regis Ottinsund dicitur. Cui egredienti
5438    1,     3|                  pacem inclinatis, Haroldus Ottoni subicitur, et ab eo regnum
5439    1,    43|                     coluerunt, omni tempore Ottonum, talique modo se absciderunt
5440  III,    55|                    diligere ac sicut pastor oves suas procurare deberet,
5441  III,    56|          sanctissimi vicarii eius dominicum ovile vastantes, more luporum
5442    I,     5|                  sedibus infesti, domi vero pacati et civium utilitatibus placida
5443    1,    70|                 Anatrog et Gneus et Ratibor pacifice ad Hammaburg venientes duci
5444    1,    75|                     filios susceperit. Tali pacto mitigatus Suein, in Daniam
5445  III,    45|                    quo noster pontifex regi pactus est se mille libras argenti
5446    1,    77|                  soror Meginwerki, episcopi Padarburnensis], sed iam vidua per annos
5447 Prae       |                    Vitae Meinwerci episcopi Paderbornensis, Snorro Sturleson, auctores
5448  Des,    34|                  coluntur. Orchades insulae paene 40 iunctae. Item vicinae
5449    1,    20|             publicaverint. Omnes enim adhuc paganicis ritibus oberrant, ceterum
5450    I,     8|                adhuc Sclavi et Sueones ritu paganico servare videntur.~ ~
5451    1,    47|                  degebant. Ille omnes ritus paganicos, quorum adhuc supersticio
5452    1,    47|                  opprimens, ad necessitatem paganismi coegit; deinde per superbiam
5453    1,    34|                    submovendo illius gentis paganismo, aliud dicitur ostendisse
5454  III,    18|                   Mistiwoi] relapsi sunt ad paganitatem. Schol.71~ ~
5455  Sch       |                     atque Morseti. Et hii 7 pagi tenent ecclesias circiter
5456  Des,    42|              Externumque vides, sed quaevis pagina veram~Ecclesiae laudem canit
5457 Prae       |              Hafniensis'. Sunt schedae sine paginarum numero Rr et d in 4to. Descriptio
5458 Prae       |                 Codex saeculo XV. oriundus, paginas habet in duas columnas dispartitas
5459    I,    41|                  iudicio ad quendam Frisiae pagum devolvi, qui in remotis
5460 Prae       |                   asservatur in bibliotheca palatina Vindobonensi sub Nr. 413,
5461 Prae       |       Archiepiscopus Adalbertus, ortus domo palatinorum Saxoniae e regione natali
5462    I,    18|                   apostolica auctoritate et pallei datione.~ ~Habentur in ecclesia
5463  III,    44|                     ad solatium fere centum pallia cum aliis vasis argenteis,
5464    1,    28|                     tantae abstinentiae, ut pallida ieiuniis ora portaverit,
5465  Des,    19|                   Schol.120 Ibi sunt hommes pallidi, virides et macrobii, quos
5466    I,    54|                 quaereretur, praeter cruces pallii et cervical episcopi, nichil
5467    I,    53|                   Coloniensi archiepiscopo. Pallium suscepit a papa Sergio,
5468    1,    27|                  Christo expulsus, martyrii palma, ut spero, non carebit.
5469  III,    53|            ulteriores praedicaret, martyrii palmam capitis abscisione meruit.
5470  III,    32|                      ita ut primus esset in Palmis iuxta Egdorem fluvium, secundus
5471    I       |                sequens, ignotum iter, quasi palpans in tenebris, carpere non
5472  III,    37|                      cum vero placatus est, palpari posset ut agnus. Citissime
5473    1,    47|                    ut ex lucis, quos nostri paludicolae stulta frequentabant reverentia,
5474    1,    31|                    eos in difficiliora loca paludis, in qua diu fatigati, leviter
5475    I,     1|               opimus. Ceterum iuxta Fresiam palustris, et aridus propter Albiam,
5476  III,     2|                     in ipso hystoriae textu pandentur, ut videant sapientes, quam
5477 Prae       |                 vela torquere l. IV, c. 32; pandere l. II, c. 50; l. IV, c.
5478  Sch       |              Angliam faventibus euris vela. pandis.~ ~Schol. 98. Primus in
5479  Des,     3|                  latitudo vix octo miliaria panditur, latitudo quatuor; homines
5480    1,    51|                flantibus euris, triduo vela panduntur. Hoc mare magnum et valde
5481    I,    45|                     supplicavit, 40 dies in pane et aqua ieiunans, a tormento
5482  III,    19|                Circipani, usque ad Schol.72 Panem fluvium, quem nostrae privilegia
5483  Des,    42|               aliquis ex docta plebe tuorum~Pangemus maiore lyra, si vita superstes.~
5484  III,     7|                      domitis vel compositis Pannonum sedicionibus, ecclesiastica,
5485  III,    38|                   esse necessarios. Ceterum pantomimos, qui obscenis corporum motibus
5486 Prae       |                 giganteus II, 22; gnatho et pantomimus III, 38; trigonus I, c.
5487  Sch       |                  Schol. 50. Iste Suidger ex Papenbergensi episcopatu assumptus est
5488  Sch       |                    ipso procinctu fertur in papilione dormiens sompnium vidisse.
5489  Sch       |                      etiam vestes sacras et paramenta multa et stolas aureas et
5490 Prae       |                        In nova hac editione paranda hoc praesertim egimus, ut
5491  III,     5|                     et metu anxius, moliri, parare atque ea modo cum animo
5492  III,    45|                 ecclesiae fructus omni anno parari, nisi quod pro mundi gloria
5493  III,    38|                     cottidie aliignathones, parasiti, somniatores et rumigeruli,
5494 Prae       |                   orthodoxus I, 29. IV, 41; parasitus III, 38; toparchia III,
5495  III,    11|                  regna possedit, classemque parasse dicitur, ut Angliam suo
5496  Sch       |                     omnia ex auro et gemmis parata, in quibus erant auri marcae
5497  III,    45|               sacrilegium! Duae cruces auro paratae cum gemmis, altare maius
5498    I,    60|                   carcerem et in mortem ire parati.~ ~
5499  III,    65|           humanisque prudenter disponendis, paratior inveniatur ad omne consilium.
5500  III,    44|               candelabris et turibulis auro paratis. [Haec sunt munera, quae
5501  III,     2|                      Adeo', inquit, 'nemini parcam, nec mihi, nec fratribus,
5502  Des,    18|                  plenae sunt, et qui nemini parcant ex transeuntibus. Omnes
5503  III,    55|                 populo durae cervicis neque parcendum esse, neque credendum, ita
5504  Des,    42|                   priorum.~Ergo fave votis, parcens iuvenilibus ausis.~Effice,
5505  III,    56|                grassati sunt, ibi solummodo parcentes, ubi nichil invenerunt,