Capitulum 47.

Adalgarius archiepiscopus sedit annos 20. Annos eius ex compoto quo supra tulimus, vitam ex libro sancti Rimberti didiscimus. Capitulo 12, cum sanctus Rimbertus vestem et professionem susciperet monasticam, mox additur: 'Ad quod ei solatium deputari placuit insignem conversatione virum gradu diaconem, nomine Adalgarium. Hic vir', inquiunt, 'venerabilis in conversationis eius imitatione simul et successionis dignitate, adhuc hodie superest, cum multis aliis attestans, quod sanctus pontifex Rimbertus nichil ex occasione curae pastoralis de monachica perfectione perdiderit', et reliqua. Item capitulo 21: 'Cum iam', inquit, 'senio gravaretur sanctus Rimbertus, etiam continuus pedum dolor ei accessit. Unde apud gloriosissimos reges Ludvicum et filios eius hoc optinuit, ut insignis vir Adalgarius, monachus videlicet Corbeiae, in adiutorium illi confirmaretur, quatinus ipse infirmitate detentus, in Adalgario haberet solatium circandi episcopatum, placita adeundi; et quando exigeretur, vel in expeditionem vel ad palatium cum comitatu suo proficisci. Impetravit etiam, ut ipse illi in electione successor confirmaretur et inter consiliarios regis locaretur, assentientibus fratribus et abbate monasterii eius, ac sancta synodo haec omnia roborante'.