Capitulum 61.

Libentius sedit annos fere quatuor. Schol.43 Is cum esset nepos alterius Libentii, et tunc maior domus praepositus, favore Gislae imperatricis ferulam suscepit a Conrado caesare, palleum vero a papa Iohanne XIX; vir simplex ac rectus ac timens Deum. Cumque omnibus esset affabilis, singulari quodam amore clerum dilexit et inopum necessitatibus erat valde compatiens. Ipse igitur vicum trans flumen ab incolis terrae pretio redemit, quem fratribus offerens, 30 ex eo [per annum] statuit dari convivia. At vero xenodochii talem omnino sollicitudinem curavit habere, ut qui in hac parte sola negligentias omnium praecessorum sanare videretur. Adeo redundavit episcopatus ut praepositura et xenodochium, ut vix egens quisquam posset inveniri. Forte hoc videtur incredibile his, qui huius temporis egestatem vident, nec fortasse quisquam tunc crederet, ea futura, quae nunc facta videntur. Libentius itaque bonus in praepositura, multo melior in cathedra, legationem suam ad gentes ferventi animo ingressus est.