Capitulum 9.

Metropolitanus autem econtra bonis studiis certans et beneficiis redimens tempus, quoniam dies mali erant, pacem cum ducibus fecit. Deinde vero sollicitudinem gerens parrochiae, aliquid magnum vel se dignum cogitavit ubique nobilitatis suae monumentum relinquere. Et primo quidem flocci pendens auream decessorum mediocritatem , vetera contempsit, nova molitus omnia perficere. Igitur magnis animi et sumptuum conatibus pugnans, ut Bremam similem ceteris efficeret urbibus, statim ex bonis, quae ipse adquisivit, duas fecit praeposituras, unam sancto Willehado, ubi corpus eius aut requiescit aut translatum est, alteram sancto Stephano, cuius se famulum multociens gloriabatur archiepiscopus. Has duas construxit a principio, verum et alias postea fecit, hoc est in Bremis terciam sancto Paulo, de bonis quae hospitali pertinebant; Liastimonae quartam de praedio eiusdem cortis; quintam voluit apud Stade fieri, sextam vero trans Albiam in Sollonberg. Septimam vero incepit in Aspice, qui locus in Mindensi parrochia est silvestris et montuosus. Octava est abbatia Gozzicana iuxta Salam flumen, quae fundata est a parentibus archiepiscopi.