Capitulum 30.

De qua synodo mentionem ideo fecerim, quod domnus Adalbertus eo tempore, quo tam clari homines in ecclesia fuerunt, sapientiae ac virtutum merito fere omnes praecelluit. Tantus apud papam, talis apud caesarem habebatur, ut de publicis rebus absque eius consilio nichil ageretur. Quapropter, ubi vix locum habet clericus, nec in procintu bellorum imperator illum virum dehabere voluit, cuius inexpugnabile consilium saepe ad evincendos expertus est inimicos. Sensit hoc callidissimus Italorum dux Bonifacius , item Godafrid, Otto, Balduinus et ceteri, qui regnum tumultibus implentes, gravi aemulatione caesarem lassare videbantur, tandemque humiliati, sola se infractos Adalberti prudentia gloriati sunt.