Capitulum 44.

Archiepiscopus eo tempore primatum curiae tenebat. Cuius audita querela, comes secundum iudicium palatii relegatus in exilium, post annum clementia regis absolutus est. Deinde vero idem comes Herimannus et frater eius dux Ordulfus ad satisfactionem ecclesiae venientes, pro delicto suo quinquaginta mansos optulerunt, et quievit terra paucos dies.

Tunc etiam rex vastacioni condolens Bremensis ecclesiae, transmisit ei ad solatium fere centum pallia cum aliis vasis argenteis, itemque libris, candelabris et turibulis auro paratis. [Haec sunt munera, quae rex misit ad reaedificationem Hamburg: tres calices aureos, in quibus erant librae auri decem, unum vas chrismale argenteum, scutum argenteum deauratum, psalterium aureis scriptum litteris, thuribula et candelabra argentea, dorsalia novem regalia, casulas 35, cappas 30, dalmaticas et subtiles 14 et alia multa, et unum plenarium, cuius tabula videbatur novem libras auri habere.] Fertur etiam, Corbeiam atque Lauressam coenobia, pro quibus diu multum laboravit archiepiscopus, eo tempore Hammaburgensi ecclesiae praeceptis tradita. Tunc etiam diu desiderata in ditionem ecclesiae Lismona venit, quae curtis, ut aiunt, septingentos mansos habere videtur et maritimas Hadeloae regiones in ditione possidet. Pro qua firmiter ex omni parte solvenda fertur archiepiscopus reginae Agneti dedisse novem libras auri, quoniam haec in partem suae dotis illa commemorabat. [Quinquaginta

cortes dominicales habuit archiepiscopus, ex quibus Walde maxima persolvit servitium unius mensis, ceterum Ambergon minima quatuordecim dierum. Tanta erat opulentia huius episcopi.]