Capitulum 51.

Eodem quoque tempore clades illa memorabilis in Anglia facta est, cuius magnitudo, et quod Anglia Danis ex antiquo subiecta est, summam nos eventuum praeterire non sinit. Post mortem sanctissimi regis Anglorum Eduardi, contendentibus pro illo regno principibus, Haroldus quidam Anglorum dux, vir maleficus, sceptrum invasit. Quod dum sibi frater eius, nomine Tosti, ereptum audiret, regem Nordmannorum auxilio ducit Schol.84 Haroldum regemque Scotorum; et occisus est ipse Tosti et rex Hiberniae et Haroldus cum toto exercitu eorum a rege Anglorum. Vix, ut aiunt, dies octo transierunt, et ecce Willehelmus, cui pro oblico sanguine cognomen est Bastardus, a Gallia transfretans in Angliam, lasso victori bellum intulit. In quo Angli primum victores, deinde victi a Nordmannis usque ad finem contriti sunt. Haroldus ibi cecidit, et post eum ex Anglis fere centum milia. Bastardus victor in ultionem Dei, quem ipsi offenderant Angli, omnes fere clericos et monachos absque regula viventes expulit. Deinde ablatis scandalis, Lanfrancum philosophum in ecclesia posuit doctorem, cuius studio et prius in Gallia et postmodum in Anglia multi ad divinum animati sunt obsequium.