Capitulum 34.

Post Nortmanniam, quae est ultima aquilonis provintia, nichil invenies habitacionis humanae, nisi terribilem visu et infinitum occeanum, Schol.144 qui totum mundum amplectitur. Is habet ex adverso Nortmanniae insulas multas non ignobiles, quae nunc fere omnes Nortmannorum ditioni subiacent, ideoque non praetereundae sunt a nobis, quoniam Hammaburgensem parrochiam et ipsae respiciunt. Quarum primae sunt Orchades insulae, quas barbari vocant Organas; ritu Cicladum illae sunt dispersae per occeanum. Schol.145 De quibus Romani auctores Martianus et Solinus ita scripsisse videntur: 'A tergo Britanniae, unde infinitus patet occeanus, Orchadae sunt insulae, quarum 20 sunt desertae, 16 coluntur. Orchades insulae paene 40 iunctae. Item vicinae sunt Electrides, in quibus electrum gignitur'. Igitur Orchades inter Nordmanniam et Britanniam et Hiberniam positae, frementis occeani ludibundae minas derident. Ad quas a civitate Nortmannorum Trondemni per diem ferunt navigari posse. Itemque ab Orchadibus, aiunt, simile spatium viae, sive in Angliam dirigas, sive in Scotiam flectere velis. Ad easdem insulas Orchadas, quamvis prius ab Anglorum et Scothorum episcopis regerentur, noster primas iussu papae ordinavit Turolfum episcopum in civitatem Blasconam , qui omnium curas ageret.