Liber

 1 Prae|        quare sapientia dei uocetur uerbum aut benignitas ipsius dicatur
 2    1|            dixit deus intelligitur uerbum et pater. Tale est enim
 3    1|            Quare sapientia uocetur uerbum~ ~[1.14] Verbum ideo sapientia
 4    1|           ordinauit. Qui etiam hoc uerbum alibi apertius demonstrans
 5    1|      apertius demonstrans non esse uerbum audibile et transitorium
 6    1|            uirtus eorum, quid per "uerbum domini", quid per uos eius"
 7    1|        firmati sunt. Si autem hoc "uerbum" locutionem aliquam dei
 8    1|    transitoriam appellent sicut et uerbum hominis, eo uidelicet quod
 9    1|         qui audiret? Numquid inane uerbum non protulit, si opus uerbo
10    1| instrueretur? Quo etiam proferendo uerbum emitteret cum nullus adhuc
11    1|             Intelligant igitur hoc uerbum domini non transitorium,
12    1|        tileos' appellatur, id est 'uerbum perfectum'. Audiamus quid
13    1|  Prouerbiis: Gloria dei est celare uerbum et gloria regum inuestigare
14    1|              De Sion exibit lex et uerbum domini de Ierusalem.~ ~[
15    1|             quod in principio erat uerbum et uerbum erat apud deum
16    1|           principio erat uerbum et uerbum erat apud deum et deus erat
17    1|        erat apud deum et deus erat uerbum. Hoc erat in principio apud
18    1|          est tamen ipsa lumen, sed uerbum deus est lumen uerum. quod
19    1|           legi. Item legi ibi quia uerbum deus non ex carne, non ex
20    1|            deo natum est. Sed quia uerbum caro factum est et habitauit
21    1|      tacebit ne quis agnoscat quod uerbum uel unde uenit, ut inferis
22    1|       tempus, aetates, cum ociosum uerbum loquimur pro quo reddituri
23    2|  participium ubique in numero suum uerbum sequitur, ut uidelicet de
24    2|          ea scilicet quae dicitur "uerbum". Haec quippe dictio temporis
25    3|             ideo sit bonus; aut si uerbum sit factum caro, id est
26    3|         pluralitatem uocum plurale uerbum figurate proferimus siue
27    3|         uox sit quandoque nomen et uerbum, uel dictio simul et oratio,
28    3|       oratio, nomen tamen non esse uerbum concedimus, cum hoc sine
29    3|             quam prophetae dicendo uerbum domini. Et conuenientius
30    3|         uocauit "mentem" quam illi uerbum, et commodius patrem appellauit "
31    3|           se filium dei magis quam uerbum appellat dicens: Pater,
32    3|          ex deo genitus est, sicut uerbum ex patre. -- Ad quod respondeo:
33    3|         deus pater ad deum quomodo uerbum ad patrem. Sed quod dicis
34    3|          ita ex alia est sicut est uerbum ex patre; immo et "filius"
35    3|      aeternitate dei inchoans, cum uerbum apud deum aeternaliter esse
36    3|          dicens: In principio erat uerbum et uerbum erat apud deum
37    3|           principio erat uerbum et uerbum erat apud deum et deus erat
38    3|        erat apud deum et deus erat uerbum. Hoc erat in principio apud