Liber

 1    1| iniquitatem.~ ~[1.5] Nomine uero patris, ut diximus, potentia designatur,
 2    1|  trinitatem exprimit personarum, patris uidelicet et filii et spiritus
 3    1|          loquimini, sed spiritus patris uestri qui loquitur in uobis.~ ~[
 4    1|         ipsam sapientiam ex ipsa patris substantia, in qua est,
 5    1|         quod sit filius in forma patris non rapinam arbitratus esse
 6    1|       Christus in gloria est dei patris non habent illi libri. Quod
 7    2|       rursus adiecit: "Misterium patris nec angeli potuerunt comprehendere".~ ~[
 8    2|  personarum attinet discretionem patris scilicet et filii et spiritus
 9    2|         inuicem distinguendae ut patris proprium sit a seipso tantum,
10    2|          eadem essentia quae est patris, eadem penitus est filii,
11    2|         aliud tamen proprium est patris, in eo scilicet quod pater
12    2|       benignus est, proprium est patris posse, filii discernere,
13    2|            2.104] Proprium etiam patris est a seipso esse, ut diximus,
14    2|      formas intelligimus, ita et patris istud esse proprium dicimus,
15    2|          persona filii a persona patris, cum uidelicet in ipsa potentia,
16    3|           ita quidem ut essentia patris sit prorsus essentia filii
17    3|       dicamus idem esse proprium patris et filii, in eo scilicet
18    3|       Sic etiam, licet eadem sit patris et filii substantia, diuersum
19    3|   exposuimus, idem esse proprium patris et filii, in eo scilicet
20    3|        ei fundit, solo uocabulo "patris" usus est, ipsam scilicet
21    3|       iudiciis. Qui et bene mens patris seu ratio siue "angelus
22    3|    filius quaedam portio dicitur patris, ex cuius substantia est,
23    3|       ait "recte uideri proprium patris procreatorem esse, quia
24    3|       filium gigni ex substantia patris, cum uidelicet ipsa sapientia
25    3|           hoc est filium ex ipsa patris substantia esse, cum uidelicet
26    3|          monstrat filium ex ipsa patris substantia esse, modo iam
27    3|        filius ex ipsa substantia patris esse asseritur, hoc est
28    3|          hoc ipsum de substantia patris ostendit, per ipsam substantiae
29    3|           si uidelicet uocabulo "patris" non simpliciter potentiam
30    3|          rationem qua per nomen "patris" non omnipotentiam, sed
31    3|        neget filium quasi partem patris dici, quem constat dexteram
32    3|      dici, quem constat dexteram patris seu brachium appellari?
33    3|  faciamus impositionem de nomine patris aut filii, aut pater aut
34    3|        non tamen ideo aut nomen "patris" proprium aut nomen "filii'
35    3|        dicatur sicut et spiritus patris, profecto ex filio sicut
36    3|        sic: "Spiritus sanctus et patris et filii spiritus est. Sed
37    3|       donum dei': donum est enim patris et iilii. Donum ergo donatoris