Liber

 1    1|    generationem; et rursum: Tecum principium in die uirtutis tuae in
 2    1|       quippe omnium aliarum rerum principium deum esse constat; et omne
 3    2|           est unicum et singulare principium, nullo modo in eo rerum
 4    3|      materialis quoddam materiale principium uidetur notare, "in" uero
 5    3|         dicit: Dominus creauit me principium uiarum suarum, et rursus
 6    3|        dubitet omne generans esse principium generati, cum uidelicet
 7    3|        Unde etiam dicimus patrem "principium sine principio", filium "
 8    3|          sine principio", filium "principium de principio", hoc est de
 9    3| sapientiam eius aut aliquid aliud principium habere potest. Quam tamen
10    3|        aliqua similitudine summum principium, quod deus <est>, aspiciant
11    3|         uero dicitur filius esse "principium de principio", non additur "
12    3|     cogimur confiteri patrem esse principium filii, sed tantummodo principium
13    3|  principium filii, sed tantummodo principium omnium quae inceperunt esse,
14    3|       sane intelligi posse patrem principium filii esse secundum naturam,
15    3|    intelligamus filium dei habere principium, hoc est incipere siue incepisse,
16    3|        non dicatur aliquid habere principium siue incepisse, nisi quod
17    3|          nec ei aliquid assignari principium conuenit nec aliquid eo
18    3|       rebus prius est et supremum principium.~ ~[3.80] Sed rursus opponitur
19    3|    appellare, secundum quae etiam principium ei assignat et eum donum
20    3|     Fatendum est patrem et filium principium esse spiritus sancti".~ ~[
21    3|         spiritu dicuntur et quasi principium eius, quia ex potentia moderante
22    3|        ergo patrem et filium esse principium spiritus sancti ac si dicamus