Liber

 1    1|       tantummodo deum in tribus personis intelligens, non subiunxit "
 2    2|      substantia, unus est et in personis? Aut si trinus est in personis,
 3    2|  personis? Aut si trinus est in personis, trinus est et in substantia?~ ~[
 4    2|    iuxta illud Gregorii: "Et in personis proprietas et in essentia
 5    2| assignauimus, in tribus diuinis personis, patre uidelicet, filio,
 6    3|     ideo, si est trinus deus in personis, est trinus in essentia,
 7    3|        in essentia, est unus in personis. Quod est dicere: si sunt
 8    3|   Quippe cum dicimus "trinus in personis", hoc est tres personae, "
 9    3|    accipere deum esse trinum in personis et unum in essentia tanquam
10    3|      supra determinatum est, ex personis ipsis quae ipse est; in
11    3|        in essentia sicut est in personis, aut unum esse in personis
12    3|      personis, aut unum esse in personis sicut est in essentia, in
13    3|       uel proprietatum esset ex personis, et ex essentia similiter,
14    3|      essentia unum esset, et ex personis unum. Cum uero non sint
15    3|         substantia et trinus in personis secundum grammaticos acceptis.
16    3|        in essentia et trinus in personis quia et in essentia unus
17    3|         tantum est numero et in personis tria definitionibus.~ ~[
18    3|       ideoque trinitas neque ex personis, neque ex aliquo ducit exordium,
19    3|         trahit, licet in tribus personis simul consistat. "In" tribus
20    3|  dicendum esse, cum de diuersis personis dicatur. Quippe diuersitas
21    3|     quod non est in grammaticis personis. Ad quod respondendum est
22    3|          Cum autem nulla sit in personis discretio essentiae ab inuicem,