Liber

 1    1|       formaret, cum nec os nec pars aliqua inesse possit ei
 2    1|      non fuerint. Aut quae est pars corporis mundi qua ipse,
 3    2|      siue sapientia, aut etiam pars aliqua seu aliud aliquid
 4    2|      cum homine isto cuius est pars, et nulla pars a suo toto
 5    2|       cuius est pars, et nulla pars a suo toto diuersa est numero;
 6    2|   tamen essentialiter idem est pars quod totum, cum ipsa essentia
 7    2|      alterius. Quo quidem modo pars etiam quaelibet a toto suo
 8    2|     non sit illud, uerum nulla pars huius sit illius. Haec itaque
 9    3|       deo sunt partes habebit? Pars autem, teste Boethio, prior
10    3| Boethio, prior est ab eo cuius pars est, et totius constitutiui
11    3|       nec totum sine parte nec pars sine toto permanere queat,
12    3|      dicemus multitudinem quae pars est, esse priorem multitudine
13    3|       cum mlllo modo illa quae pars est, sine illa quae totum
14    3|  quippe ratione multitudo quae pars est, potest esse nisi etiam
15    3|       Sicut ergo in istis ipsa pars non est prior toto, quam
16    3|       homo permanebat, quaedam pars latens in homine, qui integer
17    3|      si constitutio et ipsa et pars eius quaelibet intentionis
18    3|   quasi quaedam, ut ita dicam, pars sit omnipotentiae diuinae,
19    3|      et intellectus quodammodo pars septiformis spiritus dicitur
20    3|      dictum est, quasi quaedam pars constitutiua sit omnipotentiae.
21    3|     est parti uel materiae uel pars uel materia dicendus? Pars
22    3|     pars uel materia dicendus? Pars quippe constitutiua alicuius