Liber

 1    1|         completa sunt et perfecta, ideoque praeteritum quasi pro perfectione
 2    1|          insensibiles esse constat ideoque ad exclusione earum in definitio
 3    2|    philosophiae suae ostentatione; ideoque ad eius notitiam minime
 4    3|      spectat, unitas ad essentiam; ideoque sibi minime aduersantur,
 5    3|           dicimus "tres personas", ideoque non est necesse ut tria
 6    3|      proprie ad numerum pertinent, ideoque in rebus tantum numero diuersis
 7    3|        sicut et singulae personae, ideoque trinitas neque ex personis,
 8    3|          discretionem essentiarum. Ideoque tres sunt personae, quia
 9    3|        proprium, ut expositum est, ideoque tantummodo falsa est.~ ~[
10    3|         misericors et aliae multe, ideoque uerae sunt. Hae uero enuntiationes: "
11    3|            proprietatis aspiciunt, ideoque omnino falsae sunt.~ ~[3.
12    3|          supra iam determinauimus, ideoque ex ipsis conuenienter infertur.
13    3| proprietatis identitatem ostendit, ideoque ex premissis non procedit,
14    3|          hoc est filium et patrem, ideoque per appositas prepositiones "
15    3|         quod deus <est>, aspiciant ideoque mutuo ipsorum uocabula ad
16    3|         nullae formae penitus sunt ideoque nec materia aliqua nec materiatum
17    3|           ita <quod> non sint duo. Ideoque unum naturaliter prius est
18    3|     principio", non additur "suo", ideoque per hoc non cogimur confiteri
19    3|           inquit, ubi uult spirat. Ideoque ipso nomine suo procedere