Liber

 1    1|          genui te ac si diceret: aeternaliter ex ipsa mea substantia es.
 2    1|      usus est dicendo hodie pro "aeternaliter". Bene autem ad hodie addidit
 3    1|       parturiri, et se cum patre aeternaliter permanentem ludere coram
 4    1|       eius aeternus sit uel unde aeternaliter egrediatur. Si autem dicant
 5    1|  egrediatur. Si autem dicant eum aeternaliter egredi ex Bethlehem, eo
 6    1| sapientiam dicimus, ex deo patre aeternaliter genitum.~ ~  De anima mundi~ ~
 7    2|        et coaeternum sibi filium aeternaliter gignere, filii autem proprium
 8    2|        proprium sit a solo patre aeternaliter tam gigni quam genitum esse,
 9    2|          a deo facte, sed in deo aeternaliter permanentes atque ipsi diuinae
10    2|      temporaliter contingere non aeternaliter subsistere uolumus demonstrare.
11    2|        et coaeternum sibi filium aeternaliter gignere, filii gigni a solo
12    3|          aut creator aut dominus aeternaliter esset aut rector etc., cum
13    3|          uidelicet "semper" pro "aeternaliter" ponamus, non designatiuum
14    3|        est ab ipso accipere quod aeternaliter habet; sed potius dicendum
15    3|      accipiendo esse, sed potius aeternaliter habendo. Qui et semper ex
16    3|        qui <in> essentia propria aeternaliter subsistit incepisse quantum
17    3|        in affectu suae bonitatis aeternaliter perseuerare. Dicat ille
18    3|   inchoans, cum uerbum apud deum aeternaliter esse ostenderet, dicens: