Liber

1    1|         et sapiens, sed nequaquam benignus, tanto ad nocendum fit pronior,
2    1|    uoluerit, et bene uelit utpote benignus, nec ex insipientia modum
3    1|           illud libri Sapientiae: Benignus est spiritus sapientiae
4    1|        quo etiam supra meminimus: Benignus est enim spiritus sapientiae
5    2|       spiritus sanctus ex eo quod benignus est, proprium est patris
6    2|         illud aliud, ut uidelicet benignus sit, quasi pronus ad adiuuandam
7    2|          spiritus sanctus, id est benignus, et econuerso, uel ex eo
8    3|          est potens et sapiens et benignus, ut supra determinauimus.~ ~[
9    3| enuntiatio "pater est potens siue benignus" ad identitatem tantum essentiae