Caput

 1   52|        dicam:~ ~ Homo ambulans qui currit~ ~uel:~ ~ Homo ambulat qui
 2   52|           uel:~ ~ Homo ambulat qui currit~ ~duae sunt coniunctiones:
 3   52|          eo quod dicitur "homo qui currit"; altera ad hominem currentem,
 4   52| constructionis series:~ ~ Homo qui currit ambulans~ ~ Homo qui currit
 5   52|        currit ambulans~ ~ Homo qui currit ambulat~ ~et fit in summa
 6   52|           et si dicam:~ ~ Homo qui currit est homo qui ambulat~ ~tam
 7   52|         qui ambulat ad hominem qui currit, unum reddunt intellectum.~ ~
 8   64|           cum dicimus:~ ~ Socrates currit~ ~uel:~ ~ Socrates non currit~ ~
 9   64|      currit~ ~uel:~ ~ Socrates non currit~ ~si quis de quo loquamur
10   82|         celeriter, de eo qui lente currit dicit eum currere, itaque
11   96|            duobus quod alter eorum currit, ut si intelligam alterum
12   97|        haec propositio "omnis homo currit" dicit omnem hominem currere,
13   98|         cum dicitur "alter istorum currit", hoc est quidam ex iis
14   98|              hoc est quidam ex iis currit, uidetur concedendum ut
15   98|           cum dicitur "quidam homo currit", nullus potius dicitur
16   99|          propositio "alter istorum currit" duos habet sensus: unum
17   99|           disiunctae huius aut hic currit, aut ille currit; alterum
18   99|           aut hic currit, aut ille currit; alterum categoriae habentis
19   99|           si dicatur "hic uel ille currit"; ita et cum dicitur "intelligo
20   99|          quod intelligo quod alter currit, uel quod dico quod quidam
21   99|          uel quod dico quod quidam currit; alius quod intelligo de
22   99|           intelligo de altero quod currit, hoc est uel hunc intelligo
23   99|           similiter de quodam quod currit. Et secundum priorem sensum,
24   99|  accipiatur "intelligo quod neuter currit", uel "dico quod nullus
25   99|              uel "dico quod nullus currit", affirma­tiuus est sensus.
26   99|           non intelligo quod alter currit, uel ita neque intelligo