Caput

 1   59| contrario sunt, ut si uidelicet intelligam chimaeram quae omnino non
 2   68|       aliquo remouet; ueluti si intelligam hominem non esse equum,
 3   68|  aliquid esse hominem uel equum intelligam, uel esse sanum aut aegrum,
 4   84|       recepitur ut, si Socratem intelligam esse animal, uel non esse
 5   84|        intellectus meus, uel si intelligam tantum quoddam animal esse
 6   84|     animal sit asinus. Si autem intelligam Socratem esse animal irrationale,
 7   92|         habet, quam rem in ipso intelligam quaeritur. Quod si, prout
 8   95|   itaque necesse ut, si hominem intelligam, uel aliquem conceptum habeam
 9   96|       audio "omnis homo", utrum intelligam omnem hominem, uel cum dicitur
10   96|       alter eorum currit, ut si intelligam alterum eorum currere, uel
11   96|  chimaera quae est alba", utrum intelligam chimaeram quae est alba
12   96|       nomen "nonintelligibile", intelligam nonintelligibile?~ ~
13   97|      quis non recipiat quod, si intelligam omnem hominem, hoc est unumquemque,
14   97|        hoc est unumquemque, non intelligam etiam istum? Nisi forte
15   98|          uidetur concedendum ut intelligam alterum eorum currere, sed
16   98|    uidelicet neque hunc currere intelligam, neque illum. Et cum dicitur "
17  100|         chimaera quae est alba" intelligam chimaeram quae est alba --
18  102|       rursus quis recipiat quod intelligam chimaeram quae est intellectus,
19  102|  intellectus, nisi et chimaeram intelligam, et illa sit intellectus?