Caput

 1   12| sentiret, nihil nunc quoque per imaginationem ex ratione deliberans, sicut
 2   12|        faciebat. Ideo autem per imaginationem adiunxi quia, quando simul
 3   12|         per intellectum non per imaginationem.~ ~
 4   15|              15] Quod uero, cum imaginationem describemus, supposuimus
 5   16|        senserant abscedentibus, imaginationem earum, teste Boethio, retinent
 6   16|   longius quaedam breuius, hanc imaginationem deferunt quam sensus in
 7   17|     oportet, iuxta Aristotelem, imaginationem dici, quam nos supra descripsimus,
 8   18|     notitia surgit, quaedam per imaginationem ingerit animo, quae nullo
 9   19| attinent, profecto multa se per imaginationem nolenti animo obiciunt quae
10   20|      frequentes sunt; deinde ad imaginationem, tandem ad intellectum humanus
11   20|       dicit, omnem et sensum et imaginationem ita transcendit ut sine
12   21|      animae comitatur, siue per imaginationem siue per sensum. Deo autem
13   21|       clarum est nec sensum nec imaginationem inesse posse, cum sit utrumque
14   24|       intellectuum ad sensum et imaginationem seu etiam rationem, restat