Caput

 1    2|                  2] Cum sensu autem intellectus tum origine tum etiam nomine
 2    2| intelligimus. Adeoque a sensibus ad intellectus surgere humana imbecillitas
 3    3|       origine quam nomine sensus et intellectus coniuncti sint, necessarium
 4    5|                                  5] Intellectus uero, hoc est ipsa animi
 5    5|          quidem clara est sensus et intellectus differentia.~ ~
 6    6|             est animalibus. At uero intellectus esse non potest, nisi ex
 7    7|                             7] Unde intellectus minime esse potest, ubicumque
 8   12|          quando simul imaginatio et intellectus eidem insunt animae sicut
 9   12|          sicut frequenter sensus et intellectus, non possumus negare quin
10   14|           cum de eadem re sensus et intellectus simul habentur, diuersa
11   14|          plene retinetur. Sic etiam intellectus, sine sensu qui cum eo erat,
12   16|            uero de presente tantum. Intellectus uero aeque et de absente
13   16|      Boethio super Peri hermeneias, intellectus nostros sine imaginationibus
14   17|          incorporeis rebus habeamus intellectus, tunc de his quoque corporeis
15   18|             uero Aristoteles dicit, intellectus nostros minime absque imaginationibus
16   21|             intelligentia huiusmodi intellectus quem nulla confusa perceptio
17   23|     Aristotelem quod, cum sensus et intellectus simul sunt, habetur intellectus
18   23|     intellectus simul sunt, habetur intellectus sine imaginatione. Ad quod
19   23|             imaginationibus nostros intellectus non esse, bene dicit Aristoteles.~ ~
20   24|        maxime existimatio idem quod intellectus uidetur esse, quod nonnumquam
21   27|            27] Scientia autem neque intellectus est neque existimatio, sed
22   29|        propositum, ipsos ab inuicem intellectus superest diligenter distinguere,
23   30|   Distinguendum est igitur qui sint intellectus qui compositi, et qui uni
24   31|            Simplices quidem dicimus intellectus sicut et simplices quasdam
25   31|             Sicut enim sermonum qui intellectus excitant, ita est et intellectuum
26   31|  significationem tenentibus; ita et intellectus ex sermonibus habiti uel
27   32|     dictionibus proprios colligendo intellectus procedit. Primum quidem
28   34|         tamen non minus simplex est intellectus dicendus si nullis per successionem
29   37|                      37] Est itaque intellectus nominis et diffinitionis
30   38|     animalis constitutio consistit, intellectus nominis coniunctorum seu
31   38|            componens et e contrario intellectus orationis.~ ~
32   39|    coniuncta, attendit, et ideo hic intellectus, qui de rebus ut iam coniunctis
33   40|           Ille autem coniungens est intellectus qui, per successionem progrediendo,
34   41|           41] Sicut autem alius est intellectus coniunctorum quam coniungens,
35   41|             est, hic orationis, ita intellectus diuisorum et diuidens. Sicut
36   43|                     43] Sunt itaque intellectus coniunctarum uel diuisarum
37   43|    Coniungentes uero uel diuidentes intellectus orationum tantum sunt. Illi
38   44|         Sunt plerique fortassis qui intellectus simplices nullas omnino
39   46|              46] Unos autem dicimus intellectus quicumque simplices sunt,
40   47|            diuisio, siue disiunctio intellectus per quam animus continue,
41   49|      ueritatem. Aeque enim unus est intellectus lapis rationalis uel chimaera
42   50|     Transitiue quoque coniunctionis intellectus unitatem essentiae non respuit,
43   51|          tamen ideo unitas tollitur intellectus, quia in toto intellectu
44   54|          intellectum dicimus multos intellectus ab inuicem dissolutos, ut
45   54|          addam "rationale", diuisos intellectus nec ad unam rem concipiendam
46   54|          copulando, ut unum quoddam intellectus conficiat. In singulis quippe
47   56|      distinguere qui sani uel cassi intellectus, qui etiam ueri uel falsi
48   56|          sint. Sanos quidem dicimus intellectus per quoscumque ita ut sese
49   57|          frequentius opiniones quam intellectus uocare consueuimus. Unde
50   58|            quam falsas conceptiones intellectus appellat, ubi uidelicet
51   58|    quemadmodum in anima aliquotiens intellectus sine uero uel falso, aliquotiens,
52   58|          uel falsitas". Sanos autem intellectus Aristoteles in eodem rerum
53   59|                         59] Singuli intellectus, quia cum statu rerum concordant,
54   59|            nihil sit, quia enim hic intellectus chimaerae, in rerum euentu,
55   59|           liceat, cassus est omnino intellectus. Sic etiam intellectum huius
56   60|              Veros autem uel falsos intellectus dicimus eos solummodo qui
57   61|            scilicet ut ipse simplex intellectus aliquid esse aliquid concipiat,
58   61|     nequaquam est, nisi componentis intellectus qui per affirmationem exprimendus
59   62|           dicendus sit. Ille quippe intellectus, secundum quem deliberatur
60   62|      aliquid, pars est deliberantis intellectus in qua uis totius deliberationis
61   62|   deliberationis consistit, ut sunt intellectus praedicatorum terminorum,
62   65|                    65] Omnis itaque intellectus siue simplex, ut homo, siue
63   65|           collectiue, eosdem habent intellectus, non tamen idem in enuntiatione
64   68|           disiungens, et abstrahens intellectus, quod diuidens intellectus
65   68|          intellectus, quod diuidens intellectus negationis est, et aliquid
66   68|         hypotheticarum disiunctarum intellectus, disiungentes dicuntur.
67   69|      necessarium iudico utrum omnis intellectus, aliter quam res sese habeat
68   70|           per abstractionem habitus intellectus rem aliquomodo aliter quam
69   70|            attendit, et uix aliquis intellectus de re sensui non subiacente
70   70|   abstractionem autem illos dicimus intellectus qui, uel naturam alicuius
71   74|                   74] Uterque autem intellectus, tam abstrahens scilicet
72   75|          sic in singulis rebus quas intellectus noster percipit, aliquam
73   77|       subsistit, uanus dicendus sit intellectus, quis intellectus humanus,
74   77|      dicendus sit intellectus, quis intellectus humanus, iuxta rationes
75   78|        partem utrum uidelicet omnis intellectus sanus sit dicendus qui,
76   81|          quaesitum est, utrum omnis intellectus aliter quam res sese habeat
77   81|             quaerebatur utrum omnis intellectus, aliter quam res sese habeat
78   82|           ita quaeratur utrum omnis intellectus qui alium modum attendendi
79   82|             ita dicatur utrum omnis intellectus attendens rem aliter se
80   83|    transeamus utrum uidelicet omnis intellectus sanus sit dicendus qui,
81   84|        autem ita dicamus quod omnis intellectus qui rem quamlibet eo modo
82   84|             et in hoc solo quiescat intellectus meus, uel si intelligam
83   86|              qui est pars compositi intellectus falsi, sed non in eo quod
84   87|      possimus in praedicatione eius intellectus diuersarum enuntiationum
85   91|             necesse ut, si alicuius intellectus conceptum habeam, quoquomodo
86   91|     Alioquin, cum singuli sermones, intellectus quoque, sicut et res, significare
87   91|          intellectibus rursum alios intellectus constituunt.~ ~
88   94|             illum sentiat. At uero, intellectus non minus haberi potest,
89  102|        intelligo chimaeram quae est intellectus? Verum quippe est quod habeo
90  102|         conceptum huiusmodi qui est intellectus. Ac rursus quis recipiat
91  102|       intelligam chimaeram quae est intellectus, nisi et chimaeram intelligam,
92  102|             intelligam, et illa sit intellectus? At profecto si chimaera
93  102|            profecto si chimaera sit intellectus, utique et ipsa est. Et