Caput

 1    5|      incorporalem, animus sibi per intellectum conficiat, uel praeteritorum
 2   10|           itaque, ex suprapositis, intellectum tam a sensu quam a ratione
 3   11|    ubicumque ratio non inest, inde intellectum abesse necesse est qui semper,
 4   12|     imaginatione quoque clarum est intellectum disiungi, cum imaginatio
 5   12| deliberatio quaedam insit, sed per intellectum non per imaginationem.~ ~
 6   13|           sensus, animus tamen per intellectum ad alia dirigitur. Verbi
 7   18|         quod, dum in aliqua re per intellectum aliquam eius naturam aut
 8   19|            tamquam incorporeum per intellectum attendo, sensuum usu tamquam
 9   20|           imaginationem, tandem ad intellectum humanus surgit animus. Quod
10   22|          Aristotele scientiam quam intellectum appellari credimus, nec
11   24|           est quod existimatio, ad intellectum quandoque transfertur. Sed
12   25|          minus huius propositionis intellectum concipio, si tamen conceptui
13   30|            et compositorum referat intellectum uel diuidentem et diuisorum,
14   33|         Attende autem quod diximus intellectum simplicem non qui omnino
15   34|         res et per simplicem simul intellectum concipi, et per compositum
16   35|           aliquid simul animus per intellectum simplicem speculetur, modo
17   40|      intellecte tamquam formas per intellectum adiungimus, hoc est ut informantes
18   41|        diuidens. Sicut enim animal intellectum coniunctarum rerum facit,
19   42|       definitio coniungentem facit intellectum, ita descriptio non animalis
20   46|      consistunt. Multiplicem autem intellectum e contrario accipimus, hoc
21   47|            per quam ei quod primum intellectum est aliquid coniungendo
22   52|           qui currit, unum reddunt intellectum.~ ~
23   53|     constituatur, unum necesse est intellectum esse ad quem habendum uno
24   54|               54] Multiplicem uero intellectum dicimus multos intellectus
25   59|            res, secundum huiusmodi intellectum, sane deliberari ualeat,
26   59|      omnino intellectus. Sic etiam intellectum huius nominis, quod est "
27   61|         dicimus secundum simplicem intellectum aliquam rem uel uere uel
28   61|       accipiendum ut per simplicem intellectum id faciamus, ita scilicet
29   62|          Est itaque aliud secundum intellectum aliquem deliberari aliquid,
30   62|      deliberari aliquid, aliud per intellectum deliberari aliquid, hoc
31   65|          esse istos duos, secundum intellectum huius nominis relatiui,
32   79|   conuincitur. Unde et hunc falsum intellectum, qui ut sese res habet concipit,
33   85|         quo se habet, sanum in hoc intellectum habet. Sed non fortassis
34   85|          quo se habet sanum habeat intellectum, nisi forte addamus in eo
35   86|        quod uerum est, uerum habeo intellectum, qui est pars compositi
36   87|       uerum uel sanum in hoc habet intellectum, pro eo scilicet quod intelligat
37   87|            sermo, simplicem habeat intellectum et non ex partibus coniunctum,
38   89|       asinus, ac si dicatur: habet intellectum huius particularis affirma­
39   91|           non sit simpliciter hunc intellectum habere, sed, sic eum habere
40   91|          significare idem est quod intellectum constituere, non tamen significare
41   91|  significare aliquid idem est quod intellectum de eo constituere. Alioquin,
42   94|           sensus, quod aliquis per intellectum naturam concipit humanam,
43  100|           id uerum sit quod habeam intellectum huius orationis "chimaera
44  100|        potest, si uidelicet habeam intellectum huius orationis "chimaera
45  101|   nonintelligibile", hoc est habeo intellectum de aliquo, et non potest
46  102|         profecto et quoddam animal intellectum esse constat.~ ~
47  103|        eiusdem est generis, non ad intellectum. Et notandum quod est necesse
48  103|         chimaeram" et "habeo talem intellectum eius" sint sensus per se
49  103|            coniunctae, eum penitus intellectum seruent, quia saepe eius