IV. SILENUS

"Te clausum gleba Pariorum marmoris una

        in lapicidinis delituisse ferunt

130

Aevi qui cursum, qui longa silentia labi

        audieris longis pervigil auriculis;

cum vero cunei diviso marmore glebam

        solverunt, exstas protinus e lapide:

dic age, quae tantum diducat labra voluptas

135

        et quo sis nobis nomine rite deusÈ.

"Nullus eram latuique diu Silenus, et idem

        hic Genius bruti marmoris usque fui.

Nil circum nisi marmor erat, pars marmoris ipse:

        sic magno mixta est parvola gutta mari.

140

Hic Amor uda tuens, hic mecum nuda latebat

        emergens pelago Praxitelia Venus,

hic Bacchus mecum florens, hic Maenades; euhoe!

        nocturnoque lapis murmure plenus eratÈ.

Hic ubi facundi calices hausere Falerni,

145

alterni dicunt discordi carmine Noctem.