Cap. Par.

 1       I,  3| dominantibus, si audiatur? An hoc magis gloriabitur potestas eorum,
 2       I,  8|       gaudeant cognovisse. Quanto magis hos Anacharsis denotasset
 3      II, 17|      recogitetis, sponte confesso magis credendum esse quam per
 4     VII,  6|      Eleusinia reticentur, quanto magis talia quae prodita interim
 5      IX,  1|                       1] Haec quo magis refutaverim, a vobis fieri
 6      IX, 12|         edunt infantes plane, sed magis puberes.~
 7      IX, 16|           16] Proinde incesti qui magis quam quos ipse Iupiter docuit?
 8     XII,  7|         intellegunt, nonne laudem magis quam poenam merebatur repudium
 9    XIII,  6|       captivitatis), dei vero qui magis tributarii, magis sancti,
10    XIII,  6|        vero qui magis tributarii, magis sancti, immo qui magis sancti,
11    XIII,  6|            magis sancti, immo qui magis sancti, magis tributarii.
12    XIII,  6|            immo qui magis sancti, magis tributarii. Maiestas quaesturia
13     XIV,  1|           eius inponitis. Laudabo magis sapientiam, quod de perdito
14     XVI,  4|         repraesentabatur, nusquam magis quam in sacrario suo exhiberetur,
15     XVI,  4|      sacrario suo exhiberetur, eo magis, quia nec verebatur extraneos
16     XXI, 15|          eius expectant, nec alia magis inter nos et illos conpulsatio
17   XXIII,  1|       divinare consuerunt, quanto magis ea potestas de suo arbitrio
18   XXIII, 17|           quin potius ad honorem. Magis fides proxima est adversus
19    XXIV,  4|         quod facinus admittit qui magis ad Caesarem promerendum
20    XXIV,  8|        deos earum, quia Romae non magis coluntur quam qui per ipsam
21    XXIV, 10|         deum verum, quasi non hic magis omnium sit deus cuius omnes
22     XXV,  3|         non putem extraneae genti magis fautum voluisse quam suae,
23     XXV, 16|        sine fine decernunt quorum magis iniurias quam adolationes
24   XXVII,  7|         et inpares se esse et hoc magis perditos, ingratis resistimus
25   XXVII,  7|        oppugnant et illos nunquam magis detriumphamus quam cum pro
26    XXXI,  2|         nostris bona precari. Qui magis inimici et persecutores
27  XXXIII,  1|        merito dixerim: Noster est magis Caesar, a nostro deo constitutus.
28  XXXIII,  2|    maiestatem Caesaris infra deum magis illum commendo deo, cui
29  XXXIII,  4|         te memento! Et utique hoc magis gaudet tanta se gloria coruscare,
30   XXXIV,  2|        potestatis. Etiam familiae magis patres quam domini vocantur.
31    XXXV,  5|            sed occasio voluptatis magis quam digna ratio persuasit,
32    XXXV,  8|            tamen Romani, nec ulli magis depostulatores Christianorum
33   XXXVI,  2|    consistit quibus et hostilitas magis ad velamentum sui potest
34   XXXVI,  4|           in neminem, eo forsitan magis nec in ipsum qui per deum
35  XXXVII,  5|        non apud istam disciplinam magis occidi liceret quam occidere?~
36 XXXVIII,  3|       necessitas coetus, nec ulla magis res aliena quam publica.
37      XL, 11|           et observatum propitium magis experiretur quam iratum.
38     XLI,  5|       vobis cohaerentes, laetamur magis recognitione divinarum praedicationum,
39     XLI,  5|       ingratos, tam iniustos, qui magis vos in dolore Christianorum
40    XLVI,  2|           negotium existimat, sed magis philosophiae genus. Eadem,
41   XLVII,  4|    simplicitas erat veritatis, eo magis scrupulositas humana fidem
42   XLVII, 11|         nec philosophis, vel ideo magis poetis et philosophis existimet
43  XLVIII,  1|    reducem repromittat, lapidibus magis, nec saltem coetibus a populo
44  XLVIII,  3|          videretur. Sed de nostra magis defensione, qui proponimus
45       L, 13|  crudelitas vestra; inlecebra est magis sectae. Plures efficimur