Cap. Par.

 1       I, 12|                              12] Christianus vero quid simile? Neminem
 2      II, 13|            13] Vociferatur homo: Christianus sum. Quod est dicit; tu
 3      II, 17|        rideat aemulatione iterum Christianus?~
 4      II, 20|        et homicidam? Si homicida Christianus, cur non et incestus vel
 5      II, 20|  nominibus scelerum pronuntiare? Christianus si nullius criminis nomine
 6     III,  1|         Gaius Seius, tantum quod Christianus. Item alius: Ego miror Lucium
 7     III,  1|          et prudens Lucius, quia Christianus, aut ideo Christianus, quia
 8     III,  1|       quia Christianus, aut ideo Christianus, quia prudens et bonus.
 9     III,  5|         maledicum aut inpudicum? Christianus vero, quantum interpretatio
10    VIII,  5|         Homo es et ipse, quod et Christianus. Qui non potes facere, non
11    VIII,  5|        credere. Homo est enim et Christianus et quod et tu.~
12    VIII,  8|          erit, opinor, legitimus Christianus nisi frater aut filius.
13     XXI, 24|          iam pro sua conscientia Christianus, Caesari tunc Tiberio nuntiavit.
14    XXXV,  7|         tibi Iupiter annos!~Haec Christianus tam enuntiare non novit
15    XLIV,  2|      praedo, quis ex illis etiam Christianus adscribitur? aut cum Christiani
16    XLIV,  3|       greges pascunt. Nemo illic Christianus nisi plane tantum Christianus,
17    XLIV,  3|    Christianus nisi plane tantum Christianus, aut si et aliud, iam non
18    XLIV,  3|         aut si et aliud, iam non Christianus.~
19    XLVI,  9|          9] Deum quilibet opifex Christianus et invenit et ostendit et
20    XLVI, 10|         Sexum nec femineum mutat Christianus. Novi et Phrynen meretricem
21    XLVI, 10|     schola in adulterio perisse. Christianus uxori suae soli masculus
22    XLVI, 11|       emendatione profitetur. At Christianus salvis oculis feminas non
23    XLVI, 12|          alia superbia deculcat: Christianus nec in pauperem superbit.
24    XLVI, 13| Prienenses tyrannidem adfectant: Christianus vero nec aedilitatem.
25    XLVI, 14|        eius Lacones emendassent; Christianus etiam damnatus gratias agit.
26    XLVI, 14|  depositum hospitibus denegavit: Christianus et extra fidelis vocatur.
27    XLVI, 15|    turpiter loco excedere fecit: Christianus nec inimicum suum laedit.
28    XLVI, 16| dissipatis nemo unquam temptavit Christianus.~
29    XLVI, 17|       quid simile philosophus et Christianus? Graeciae discipulus et
30  XLVIII,  1|      proavo suo obsonet? At enim Christianus si de homine hominem ipsumque
31    XLIX,  5|              5] Certe, si velim, Christianus sum. Tunc ergo me damnabis,