Cap. Par.

 1       I,  4|         iniquius, quam ut oderint homines quod ignorant, etiam si
 2       I,  5|        Cum ergo propterea oderunt homines, quia ignorant quale sit
 3      II, 18|  insequitur, hoc primum agens, ut homines nolint scire pro certo quod
 4      IV,  1|           ut ex hoc quoque sciant homines in Christianis non esse
 5     VII,  5|        aut vendidit ipsos trahens homines? Si semper latemus, quando
 6       X,  3|          omnes istos deos vestros homines fuisse.
 7       X, 10|        Taceo quod ita rudes adhuc homines agebant, ut cuiuslibet novi
 8      XI,  1|            Et quoniam sicut illos homines fuisse non audetis negare,
 9      XI,  3|        facere potuissent, nunquam homines fuissent, possidentes scilicet
10      XI,  6|     gentem expectabat. Vani erunt homines, nisi certi sint a primordio
11      XI, 13|               13] Atquin ut illos homines fuisse non possitis negare,
12     XIX,  1| vaticinationem deputavit. Gloriae homines si quid invenerant, ut proprium
13      XX,  5|                           5] Apud homines, si forte, distinguitur,
14     XXI, 29|           Boeotiae initiationibus homines obligaverunt: ut ad vos
15     XXI, 30|        qua rupices et adhuc feros homines multitudini tot numinum
16  XXVIII,  1|         iniquum videretur liberos homines invitos urgeri ad sacrificandum (
17     XXX,  1|     dederit imperium, sciunt, qua homines, quis et animam, sentiunt
18     XXX,  1|           Quidni? cum super omnes homines, qui utique vivunt et mortuis
19    XXXV,  1|     dicant, quia verae religionis homines etiam solemnia eorum conscientia
20 XXXVIII,  2| coepissent venalem et mercenariam homines violentiae suae operam.
21   XXXIX,  8|      matris unius, etsi vos parum homines, quia mali fratres.
22   XXXIX, 12|       solvimus in quo solo ceteri homines consortium exercent, qui
23    XLII,  1|       negotiis dicimur. Quo pacto homines vobiscum degentes, eiusdem
24   XLVII,  3|        dum ad nostra conantur, et homines gloriae, ut diximus, et