Cap. Par.

 1       V,  1|           vos de humano arbitratu divinitas pensitatur. Nisi homini
 2     XII,  5|         mori. Si per haec constat divinitas aliqua, ergo qui puniuntur,
 3    XIII,  5|      eadem adnotatione quaestoris divinitas addicta conducitur.
 4      XV,  3|        nonne violatur maiestas et divinitas constupratur laudantibus
 5     XXI, 31|           igitur si vera est ista divinitas Christi. Si ea est qua cognita
 6    XXII,  8|        quam adnuntiant. Velocitas divinitas creditur, quia substantia
 7   XXIII,  8|          subiecta est Christianis divinitas vestra, nec divinitas deputanda
 8   XXIII,  8| Christianis divinitas vestra, nec divinitas deputanda est quae subdita
 9   XXIII, 10|                10] Adeo nulla est divinitas ista quam tenetis, quia,
10   XXXVI,  2|         sed in his moribus quibus divinitas imperat tam vere quam circa