Cap. Par.

 1      IV, 11| Infanticidia cur non extorquent? In deos, in Caesares aliquid committo,
 2      VI,  7|                7] Etiam circa ipsos deos vestros quae prospecte decreverant
 3       X,  1|                                  1] Deos, iniquitis, non colitis,
 4       X,  1|          nec pro nobis ipsis, semel deos non colendo. Itaque sacrilegii
 5       X,  2|                                  2] Deos vestros colere desinimus
 6       X,  2|             probemus non esse illos deos, et idcirco non colendos,
 7       X,  2|           non esse, constaret illos deos esse.~
 8       X,  3|          poterit negare omnes istos deos vestros homines fuisse.
 9       X, 10|           mortuos sint confessi, in deos consecrent.
10      XI,  1|             negare, ita post mortem deos factos instituistis adseverare,
11      XI,  2|       divinitatis, qui ex hominibus deos fecerit. Nam neque sibi
12      XI,  3|           Ceterum si nemo esset qui deos faceret, frustra praesumitis
13      XI,  3|        faceret, frustra praesumitis deos factos auferendo factorem.
14      XI,  4|            Igitur si est qui faciat deos, revertor ad causas examinandas
15      XI,  9|            quam et fuissent etiamsi deos istos non creassetis.~
16      XI, 13|             notae accedunt quae nec deos postea factos credi permittunt.
17      XI, 14|           in caelo vestra iustitia. Deos facite criminosissimos quosque,
18      XI, 16|        Tullio? Quanto dignius istos deos ille adsumendos expectasset,
19     XII,  2|           maxime, qui propter ipsos deos plectimur, solatium poenarum
20     XII,  4|         latera Christianorum. At in deos vestros per omnia membra
21    XIII,  1|       sacrilegi et inreligiosi erga deos vestros deprehendimini,
22    XIII,  4|                       4] Domesticos deos, quos Lares dicitis, domestica
23    XIII,  6|          pro aditu sacri. Non licet deos gratis nosse; venales sunt.~
24     XIV,  2|            quanta invenio ludibria! deos inter se propter Troianos
25     XIV,  7|         damnatus est Socrates, quia deos destruebat. Plane olim,
26      XV,  1|          venustates, utrum mimos an deos vestros in iocis et strophis
27      XV,  4|    ministrantes, nisi quod et ipsos deos vestros saepe noxii induunt.
28     XVI, 13|             planta vel tergo alites deos receperunt.~
29     XIX,  2|         minus dicimus) ipsos inquam deos vestros, ipsa templa et
30    XXII,  6|          quorum iste potissimus quo deos istos captis et circumscriptis
31   XXIII,  2|       praesumetur ipsos esse qui se deos faciant, cum eadem edant
32   XXIII,  2|            eadem edant quae faciant deos credi, quam pares angelis
33   XXIII,  2|         pares angelis et daemonibus deos esse?
34   XXIII,  3|  distinguitur, opinor, ut a templis deos existimetis quos alibi deos
35   XXIII,  3|         deos existimetis quos alibi deos non dicitis; ut aliter dementire
36   XXIII, 10|           concurrit in confessionem deos esse negans, agnoscite unum
37   XXIII, 11|                             11] Iam deos quaerite. Quos enim praesumpseratis,
38    XXIV,  1|            confessio illorum qua se deos negant esse quaque non alium
39    XXIV,  3|             Nunc ut constaret illos deos esse, nonne conceditis de
40    XXIV,  8|            edidi, nec tamen Romanos deos earum, quia Romae non magis
41     XXV,  1|      ipsorum etiam testimoniis quos deos creditis, ut nihil iam ad
42     XXV,  2|           orbem occuparint, et adeo deos esse, ut praeter ceteros
43     XXV,  3|           imperium. Peregrinos enim deos non putem extraneae genti
44     XXV, 10|                          10] Plures deos vestros regnasse certum
45  XXVIII,  4|            in isto inreligiosi erga deos vestros deprehendemini,
46  XXVIII,  4|          denique apud vos per omnes deos quam per unum genium Caesaris
47     XXX,  1|           ante omnes et super omnes deos. Quidni? cum super omnes
48      XL, 12|      utebatur ante editis quam sibi deos fingeret, cur non ab eo
49    XLVI,  4|     proferre conpellit? Quinimmo et deos vestros palam destruunt
50    XLVI,  5|         fugat. Quidni? Cum secundum deos philosophi daemonas deputent.
51    XLVI,  5|        aliquid de veritate sapiebat deos negans, Aesculapio tamen
52    XLVI,  5|        reddidit ei viro qui negabat deos esse.~