IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Quintus Septimius Florens Tertullianus Apologeticum Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Cap. Par. grey = Comment text
1 XXI, 22| 22] Nihilominus tamen primores, 2 XXI, 23| 23] Cum discipulis autem quibusdam 3 XXI, 24| 24] Ea omnia super Christo 4 XXI, 25| 25] Discipuli quoque diffusi 5 XXI, 26| 26] Sed monstrabimus vobis 6 XXI, 27| 27] Interim hic est ordo nostrae 7 XXI, 28| 28] Dicimus, et palam dicimus, 8 XXI, 29| 29] Ut Iudaeis respondeamus, 9 XXI, 30| 30] Licuerit et Christo commentari 10 XXI, 31| 31] Quaerite igitur si vera 11 VI, 8| eversis etiam aris eorum abdicaverunt, turpium et otiosarum superstitionum 12 III, 4| subiectum pater retro patiens abdicavit, servum iam fidelem dominus 13 XXXIV, 3| 3] Tanto abest ut imperator deus debeat 14 IX, 12| Haec qui editis, quantum abestis a conviviis Christianorum? 15 VI, 2| 2] Quonam illae leges abierunt sumptum et ambitionem comprimentes? 16 XXVII, 2| in praesenti et inlaesi abire manente apud animum proposito, 17 XL, 3| cum milibus hominum pessum abisse. 18 XXXV, 2| civitatem tabernae habitu abolefacere, vino lutum cogere, catervatim 19 XLVIII, 9| materia destruxerit, hauserit, aboleverit, in nihilum prodegerit, 20 XL, 5| totum orbem cataclysmus abolevit, vel, ut Plato putavit, 21 XXXVII, 6| aliquem orbis remoti sinum abrupissemus a vobis, suffudisset utique 22 XL, 4| et vis undarum Lucaniam abscisam in Siciliae nomen relegavit. 23 XXI, 1| propriae praesumptionis abscondat, 24 II, 14| leges malos erui iubent, non abscondi, confessos damnari praescribunt, 25 XXXVII, 3| dispungi penes nos liceret? Sed absit ut aut igni humano vindicetur 26 II, 17| negare non ex fide negarit et absolutus ibidem post tribunal de 27 II, 16| existimas, et cogis negare, ut absolvas quem non poteris absolvere 28 II, 14| damnari praescribunt, non absolvi. Hoc senatusconsulta, hoc 29 II, 8| non inquiris, cur non et absolvis? Latronibus vestigandis 30 XLVIII, 1| infiget etiam ab animalibus abstinendi propterea? Persuasum quis 31 VI, 4| mulieres usque adeo vino abstinerentur, ut matronam ob resignatos 32 XI, 12| 12] Illuc enim abstrudi solent impii quique in parentes 33 XLVIII, 14| montium eructans; non enim absumit quod exurit, sed dum erogat, 34 XVI, 14| 14] Haec ex abundanti, ne quid rumoris inrepercussum 35 XXVII, 3| scilicet consilium, quo vobis abutamur; sed agnoscimus, unde talia 36 XXIII, 9| utuntur. Vererentur enim abuti maiestate superiore sine 37 III, 6| stationum suarum Stoici, Academici? aeque medici ab Erasistrato 38 L, 15| quis non, ubi requisivit, accedit? ubi accessit, pati exoptat, 39 XI, 13| negare, etiam istae notae accedunt quae nec deos postea factos 40 XXIII, 18| litterarum nostrarum fidem accendunt, ipsi spei nostrae fidentiam 41 XXI, 12| deus ut lumen de lumine accensum. Manet integra et indefecta 42 XXV, 10| ipsi regnarent, a quibus acceperant eam gratiam? Quem coluerat 43 XIII, 8| viventibus eum addicitis. Accepto ferent dei vestri, immo 44 L, 15| requisivit, accedit? ubi accessit, pati exoptat, ut totam 45 XL, 4| sine iniuria incolentium accidere potuerunt.~ 46 XL, 13| comparemus, leviora nunc accidunt, ex quo Christianos a deo 47 XLII, 8| porrigat manum Iupiter et accipiat, cum interim plus nostra 48 XL, 1| contrario illis nomen factionis accommodandum est qui in odium bonorum 49 II, 13| negantibus non facile fidem accommodatis: nobis, si negaverimus, 50 XVII, 1| Graeci nomen mundo κόσμον accommodaverunt. 51 XXII, 7| 7] Et quae illi accuratior pascua est, quam ut hominem 52 XLVI, 4| vestras commentariis quoque accusant laudantibus vobis. Plerique 53 IV, 1| esse, simul uti erubescant accusantes non dico pessimi optimos, 54 I, 11| trepidant deprehensi, negant accusati, ne torti quidem facile 55 I, 12| denotatur, gloriatur; si accusatur, non defendit; interrogatus 56 L, 9| hortantium propinquorum acerbata tantum honorem tolerantiae 57 XXXII, 1| ipsamque clausulam saeculi acerbitates horrendas comminantem Romani 58 XXII, 4| infligunt et aliquos casus acerbos, animae vero repentinos 59 IX, 15| oportebat ut foculum, ut acerram. Proinde enim probarentur 60 XXXIX, 15| et decuriis ructantibus acescit aer: Saliis coenaturis creditor 61 XXV, 4| vernaculi sui scilicet adversus Achivorum arma protecti, si ad ultores 62 XIV, 2| inter se propter Troianos et Achivos ut gladiatorum paria congressos 63 XLVIII, 5| de nihilo eiusdem ipsius actoris voluntate qui te voluit 64 XXII, 5| in effectu potius quam in actu suo appareant, si poma, 65 XI, 8| demonstravit, male cum Lucullo actum est, qui primus cerasia 66 II, 9| licet, quasi aliud esset actura inquisitio quam oblationem. 67 XLIV, 2| Vestros enim iam contestamur actus, qui cotidie iudicandis 68 XLVI, 3| disciplina, non proinde illis adaequamur ad licentiam impunitatemque 69 XLVII, 9| hoc quoque nos philosophis adaequare videatur et ex varietate 70 XXXIII, 2| subicio. Subicio autem cui non adaequo. 71 XXV, 4| memoriam Troiani generis adamavit, vernaculi sui scilicet 72 XXXV, 7| praesidentis? Etiam illa hora qua adclamant: ~de nostris annis augeat 73 XL, 2| statim Christianos ad leonem! adclamatur. Tantos ad unum?~ 74 XIV, 4| regi pascendis pecoribus addicit, ille Neptuni structorias 75 XXIX, 1| ita nos crimini maiestatis addicite, si angeli aut daemones 76 XIII, 8| quibus et viventibus eum addicitis. Accepto ferent dei vestri, 77 XIII, 5| adnotatione quaestoris divinitas addicta conducitur. 78 XXXIX, 5| non pretio, sed testimonio adepti. Neque enim pretio ulla 79 XXII, 5| utramque substantiam hominis adeundam subtilitas et tenuitas sua. 80 XXI, 14| instructa nutritur, adolescit, adfatur, docet, operatur et Christus 81 XLVI, 7| philosophi adfectant veritatem et adfectando corrumpunt, ut qui gloriam 82 XXIII, 10| esset, neque a daemoniis adfectaretur in confessione neque a deis 83 XLVI, 6| qui autem adulterat et adfectat, hoc maxime nomine gratiam 84 XVI, 10| Sed et plerique vestrum adfectatione aliquando et caelestia adorandi 85 VII, 8| quidem, cum aliquid veri adfert, sine mendacii vitio est, 86 XL, 7| consederat, cum regiones adfines eius Sodoma et Gomorra igneus 87 XXI, 10| permeatorem universitatis adfirmat. 88 XI, 11| poenarum infernarum cum vultis adfirmatis. 89 XVIII, 7| sententiae communione suspexit. Adfirmavit haec vobis etiam Aristaeus. 90 XLVIII, 12| limes, medius qui interhiat, adfuerit, ut etiam ipsius mundi species 91 II, 5| contenebrasset, qui coci, qui canes adfuissent. O quanta illius praesidis 92 XXII, 1| ipsi daemonium a pueritia adhaesisse dicatur, dehortatorium plane 93 XXI, 26| adoratis. Multum est si eos adhibeam ut credatis Christianis 94 II, 15| tormenta etiam pro poena adhibebantur: apud vos soli quaestioni 95 XXXV, 12| interdictas ne suis quidem causis adhibent Christiani. 96 IX, 15| examinatorem Christianorum adhiberi oportebat ut foculum, ut 97 II, 10| ceteris negantibus tormenta adhibetis ad confitendum, solis Christianis 98 IV, 9| poena conversa est. Bonorum adhibita proscriptio suffundere maluit 99 XV, 7| ludicra ista sint. Ceterum si adiciam, quae non minus conscientiae 100 VII, 8| mendacii vitio est, detrahens, adiciens, demutans de veritate. 101 XVIII, 1| et voluntates adiremus, adiecit instrumentum litteraturae, 102 V, 6| alio modo palam dispersit, adiecta etiam accusatoribus damnatione, 103 XXIV, 6| inreligiositatis elogium concurrat, adimere libertatem religionis et 104 XVIII, 1| dispositiones eius et voluntates adiremus, adiecit instrumentum litteraturae, 105 XVI, 3| cepisset proptereaque templum adisset speculandis Iudaicae religionis 106 XIII, 6| mercedem pro solo templi, pro aditu sacri. Non licet deos gratis 107 XVIII, 9| Vectigalis libertas; vulgo aditur sabbatis omnibus. Qui audierit, 108 XXXII, 3| daemonas, id est genios, adiurare consuevimus, ut illos de 109 II, 6| tunc Traianum imperatorem, adlegans praeter obstinationem non 110 XI, 9| vacat ex hac parte causa adlegendae humanitatis in divinitatem, 111 XXI, 6| populo et loco cultores sibi adlegeret deus multo fideliores in 112 XIV, 4| invenitur deorum? Hic Apollinem Admeto regi pascendis pecoribus 113 XXXVI, 3| sub exceptione personarum administramus, quia nobis praestamus, 114 III, 1| alicui testimonium ferentes admisceant nominis exprobrationem. 115 VIII, 3| non erres. Piaculum enim admiseris nisi incestum feceris. 116 II, 10| nihilominus ordinem extorquetis admissi. 117 XLV, 5| contingat et plerumque in admissis delitiscenti, et aliquando 118 IV, 11| facta, quae in aliis de admisso, non de nomine probata defendunt? 119 IV, 12| ulciscitur, nisi cognoscat admissum esse quod non licet, neque 120 IV, 2| dicimur, quae illos palam admittentes invenimus, in quibus scelesti, 121 IV, 2| singula quae in occulto admittere dicimur, quae illos palam 122 VII, 5| quando proditum est quod admittimus?~ 123 XLI, 2| etiam suos cultores laedi. Admittite prius dispositiones eius, 124 XXXI, 1| proficit ista fallacia. Admittitis nos enim probare quodcunque 125 XXXIII, 4| illo sublimissimo curru admonetur. Suggeritur enim ei a tergo: 126 XXXIII, 4| gloria coruscare, ut illi admonitio condicionis suae sit necessaria. 127 XLI, 4| plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis in castigationem 128 IX, 14| botulos etiam cruore distensos admovetis, certissimi scilicet inlicitum 129 XIII, 5| sub eadem hasta, sub eadem adnotatione quaestoris divinitas addicta 130 XXI, 7| generis humani filius dei adnuntiabatur: non quidem ita genitus, 131 V, 2| Christianum in saeculum introivit, adnuntiata sibi ex Syria Palaestina, 132 XXXI, 1| 1] Adolati nunc sumus imperatori et 133 XXXIV, 3| turpissima sed et perniciosa adolatione. Tamquam si habens imperatorem 134 XXV, 16| quorum magis iniurias quam adolationes remunerasse debuerant. Sed 135 XLVI, 15| Alexandro regendo potius adolatur, quam Plato Dionysio ventris 136 XLVI, 10| in Socratem corruptorem adolescentium pronuntiatum. Sexum nec 137 XXI, 14| spiritu instructa nutritur, adolescit, adfatur, docet, operatur 138 IX, 17| misericordia extranea, vel adoptandos melioribus parentibus emancipatis. 139 X, 5| Romanos, peregrinos, captivos, adoptivos, proprios, communes, masculos, 140 XL, 8| Nemo adhuc Romae deum verum adorabat cum Hannibal apud Cannas 141 XII, 7| mortuorum suorum simillimas non adoramus, quas milvi et mures et 142 XVI, 10| adfectatione aliquando et caelestia adorandi ad solis ortum labia vibratis. 143 XXXIX, 18| meminerint etiam per noctem adorandum deum sibi esse; ita fabulantur, 144 XLI, 1| deus spernitur, statuae adorantur. Etenim credibilius haberi 145 XVI, 13| 13] Sed illi debebant adorare statim biforme numen, qui 146 XV, 7| ea et ipsi, si et ipsi ea adorarent.~ 147 XXV, 16| hostibus ergo suis sustinent adorari et illis imperium sine fine 148 XVI, 9| solem non in linteo depictum adoremus, habentes ipsum ubique in 149 XIII, 9| Iunones et Cereres et Dianas adoretis, cum Simonem Magum statua 150 X, 9| ignoti vel ex inopinato adparentes de caelo supervenisse dicuntur. 151 IX, 15| probarentur sanguinem humanum adpetendo quemadmodum sacrificium 152 XV, 7| sacrilegi de vestris semper adprehenduntur. Christiani enim templa 153 XXVII, 6| de poenae mora. Et tamen adprehensi subiguntur et condicioni 154 I, 9| detrahatur, sed amplius adquiratur ad perseverantiam, etiam 155 XI, 13| maiestatis suae consortio adscivit, quid ergo damnatis quorum 156 XLIV, 2| illis etiam Christianus adscribitur? aut cum Christiani suo 157 XLVII, 6| 6] Alii incorporalem adseverant, alii corporalem, ut tam 158 XIX, 5| digitorum supputariis gesticulis adsidendum est. Reseranda antiquissimarum 159 XLVI, 9| deum quaeritur re quoque adsignat; licet Plato adfirmet factitatorem 160 VIII, 2| alterius officium est, tu modo adsiste morienti homini antequam 161 XXIII, 1| invitatorum angelorum et daemonum adsistentem sibi potestatem, per quos 162 XXIII, 7| medio est. Virtus illi sua adsistit; nihil suspicari licebit. 163 XXI, 11| insit pronuntianti et ratio adsit disponenti et virtus praesit 164 X, 10| ut cuiuslibet novi viri adspectu quasi divino commoverentur, 165 XXI, 29| quoque dominatores gentium adspiciam homo fuit Pompilius Numa, 166 XXII, 6| obscuritate contagionis adspiratio daemonum et angelorum mentis 167 XI, 16| dignius istos deos ille adsumendos expectasset, praescius utique 168 XXII, 2| nominis testes esse vel magi adsunt. 169 XXXIV, 4| non de mendacio erubescit adulatio eiusmodi hominem deum appellans, 170 XLVI, 6| praestat offendit; qui autem adulterat et adfectat, hoc maxime 171 XI, 12| in sorores et maritarum adulteri et virginum raptores et 172 XLVI, 10| Speusippum de Platonis schola in adulterio perisse. Christianus uxori 173 XLVII, 10| Expedite autem praescribimus adulteris nostris illam esse regulam 174 XXV, 3| patrium solum, in quo nati, adulti, nobilitati sepultique sunt, 175 XXI, 5| sine deo rege, quibus nec advenarum iure terram patriam saltim 176 XXI, 15| non credunt. Duobus enim adventibus eius significatis, primo, 177 XL, 1| proborum conspirant, qui adversum sanguinem innocentium conclamant, 178 XIX, 6| 6] Advocandi municipes eorum per quos 179 II, 2| proprio ore et mercenaria advocatione utuntur ad innocentiae suae 180 XLVI, 17| factorum operator, et rerum aedificator et destructor? amicus et 181 XLVI, 13| adfectant: Christianus vero nec aedilitatem. 182 XV, 7| tractari, in ipsis plerumque aedituorum et sacerdotum tabernaculis 183 XXVI, 2| ante Quindecimviros, et Aegyptii ante Salios, et Assyrii 184 XXIV, 7| 7] Atque adeo et Aegyptiis permissa est tam vanae superstitionis 185 XIX, 5| antiquissimarum etiam gentium archiva, Aegyptiorum, Chaldaeorum, Phoenicum. 186 XIX, 6| subministrata est, aliqui Manethon Aegyptius et Berosus Chaldaeus, sed 187 V, 1| senatu probatus. Scit M. Aemilius de deo suo Alburno. Facit 188 XXII, 9| sumentes quadam temporum sortes aemulantur divinitatem, dum furantur 189 XVIII, 5| bibliothecarum Pisistratum, opinor, aemularetur, inter cetera memoriarum, 190 XXI, 14| penes vos eiusmodi fabulas aemulas ad destructionem veritatis 191 L, 16| vestris gratias agimus. Ut est aemulatio divinae rei et humanae, 192 XLVII, 11| constructa sunt, operantibus aemulationem istam spiritibus erroris. 193 VII, 12| quod saepe fit aut ingenio aemulationis aut arbitrio suspicionis 194 XXVII, 4| qui noster ob divortium aemulus et ob dei gratiam invidus 195 XIV, 2| sauciatam, quod filium suum Aenean paene interfectum ab eodem 196 XXVII, 7| ingratis resistimus ut aequales et repugnamus perseverantes 197 XLI, 3| iudicii, ante saeculi finem. Aequalis est interim super omne hominum 198 XLVI, 8| disciplina, ut putatis, aequamur. Quid enim Thales ille princeps 199 XLVI, 14| 14] Si de aequanimitate congrediar, Lycurgus apocarteresin 200 IV, 10| dignitas commendat, sed aequitas sola? et ideo cum iniquae 201 XXXVIII, 5| veritatem, id est animi aequitatem, et ampla negotia Christianae.~ 202 XXXVI, 4| male cogitare de quoquam ex aequo vetamur. Quodcunque non 203 X, 8| signatus nummus, et inde aerario praesidet. 204 XXII, 10| fuerat. Habent de incolatu aeris et de vicinia siderum et 205 XIV, 6| aut comici parcunt, ut non aerumnas vel errores domus alicuius 206 XIV, 5| lyricis (Pindarum dico) qui Aescolapium canit avaritiae merito, 207 XLVI, 5| veritate sapiebat deos negans, Aesculapio tamen gallinaceum prosecari 208 XXIII, 6| pollicitatrix, ipse iste Aesculapius medicinarum demonstrator, 209 XVI, 2| de pastu potum petituri aestimabantur, indicibus fontis usos ob 210 VII, 11| credit incerto. Omnium est aestimare, quantacunque illa ambitione 211 XXI, 17| humilitate, sequebatur uti magum aestimarent de potestate, cum ille verbo 212 XXXIX, 17| ordinem disciplinae de causa aestimate. Quod sit de religionis 213 XLV, 2| 2] Vobis autem humana aestimatio innocentiam tradidit, humana 214 I, 8| 8] Nec tamen hoc modo ad aestimationem alicuius latentis boni promovent 215 XXXI, 3| licet extranei a turbis aestimemur, in aliquo loco casus invenimur.~ 216 XVII, 2| inaestimabilis, etsi humanis sensibus aestimetur. Ideo verus et tantus est. 217 XL, 14| Denique cum ab imbribus aestiva hiberna suspendunt et annus 218 XLIV, 3| 3] De vestris semper aestuat carcer, de vestris semper 219 XIX, 1| veritatis suae viribus quam de aetatis annalibus suppetisset. Quid 220 XVIII, 3| sit suos cultores in vitae aeternae retributionem, profanos 221 VIII, 4| Cupio respondeas, si tanti aeternitas. Aut si non, ideo nec credenda. 222 XXXIV, 1| unus est, deus omnipotens aeternus, idem qui et ipsius. 223 L, 5| Empedocles totum sese Catanensium Aetnaeis incendiis donavit: o vigor 224 XIX, 1| ultricem iniquitatis illius aevi vim cataclysmi de praeterito 225 XIX, 1| vocitatus est, de prophetia affectatio eius poeticam vaticinationem 226 XXXIX, 8| omne sanguinis nomen de affectione simulatum est. Fratres autem 227 XXIII, 16| 16] Ita de contactu deque afflatu nostro, contemplatione et 228 XIV, 8| criminatores Socratis postea afflixerint et imaginem eius auream 229 IX, 2| 2] Infantes penes Africam Saturno immolabantur palam 230 X, 10| ita rudes adhuc homines agebant, ut cuiuslibet novi viri 231 II, 18| operationis insequitur, hoc primum agens, ut homines nolint scire 232 XLII, 9| vectigalia gratias Christianis agent ex fide dependetibus debitum, 233 II, 6| perturbatus, quid de cetero ageret, consuluit tunc Traianum 234 XXIII, 4| tribunalibus vestris quem daemone agi constet. Iussus a quolibet 235 XXVII, 3| suggerantur, quis totum hoc agitet, et quomodo nunc astutia 236 XX, 2| 2] Quicquid agitur, praenuntiabatur; quicquid 237 XII, 7| poenam merebatur repudium agniti erroris? Possumus enim videri 238 III, 8| utriusque inquisitione et agnitione neglecta nomen detinetur, 239 XXI, 30| ipsa urbanitate deceptos in agnitionem veritatis ocularet. 240 IX, 18| caecus incesti sanguinis agnoscat.~ 241 XXIII, 10| confessionem deos esse negans, agnoscite unum genus esse, id est 242 I, 11| enim suum esse, quod malum agnoscunt. 243 XXXIX, 9| habentur qui unum patrem deum agnoverint, qui unum spiritum biberint 244 XIII, 6| 6] Sed enim agri tributo onusti viliores, 245 I, 7| vociferantur civitatem; in agris, in castellis, in insulis 246 L, 6| contunderetur: Tunde, tunde, aiebat, Anaxarchi follem, Anaxarchum 247 XLVIII, 1| philosophus adfirmet, ut ait Laberius de sententia Pythagorae, 248 XXXV, 9| Unde Cassii et Nigri et Albini? unde qui inter duas laurus 249 V, 1| Scit M. Aemilius de deo suo Alburno. Facit et hoc ad causam 250 XXXIX, 6| dispensatur, sed egenis alendis humandisque et pueris ac 251 XXII, 8| 8] Omnis spiritus ales est. Hoc angeli et daemones. 252 XLVI, 15| Aristoteles tam turpiter Alexandro regendo potius adolatur, 253 XI, 15| Themistoclem, de sublimitate Alexandrum, de felicitate Polycraten, 254 | aliam 255 IX, 18| ubique saltus facile possunt alicubi ignaris filios pangere vel 256 IX, 17| parentibus emancipatis. Alienati generis necesse est quandoque 257 | alioquin 258 | aliorum 259 XXVI, 3| donis et gentem foederibus aliquamdiu Romani honorastis, numquam 260 XIX, 1| qui ultimo cecinit, aut aliquantulo praecucurrit aut certe concurrit 261 | aliquos 262 XVI, 13| serpentes, et planta vel tergo alites deos receperunt.~ 263 | aliunde 264 XXV, 13| sed temeraria de cespite altaria, et vasa adhuc Samia, et 265 II, 2| commendationem. Respondendi, altercandi facultas patet, quando nec 266 XXI, 13| spiritus et de deo deus modulo alternum numerum, gradu non statu 267 XVI, 12| Is erat auribus asininis, altero pede ungulatus, librum gestans 268 XXXIX, 7| ipsi enim ad occidendum alterutrum paratiores erunt. 269 XXXIX, 6| dumtaxat ex causa dei sectae, alumni confessionis suae fiunt.~ 270 IX, 11| iacuit. Ipsorum ursorum alvei appetuntur cruditantes adhuc 271 I, 8| curiositas humana torpescit. Amant ignorare, cum alii gaudeant 272 XII, 6| Senecam aliquem pluribus et amarioribus de vestra superstitione 273 III, 3| iuvenis! Quam lascivus, quam amasius! Facti sunt Christiani! 274 XXI, 8| aut cornutum aut plumatum, amatorem in auro conversum Danaidis. 275 XXVI, 2| Assyrii ante Lupercos, et Amazones ante Virgines Vestales. 276 XXXIX, 2| manu facta precationibus ambiamus orantes. Haec vis deo grata 277 XXII, 10| oraculis autem quo ingenio ambiguitates temperent in eventus sciunt 278 VII, 11| aestimare, quantacunque illa ambitione diffusa sit, quantacunque 279 VI, 2| leges abierunt sumptum et ambitionem comprimentes? quae centum 280 VI, 2| argenti habuisset, pro magno ambitionis titulo senatu submovebant, 281 L, 3| axis revincti sarmentorum ambitu exurimur. Hic est habitus 282 XXVI, 2| ante regnavit quam tantum ambitum Capitolii extrueret. Regnaverant 283 XXI, 13| deus et dei filius et unus ambo. Ita et de spiritu spiritus 284 XXII, 6| corruptelas agit furoribus et amentiis foedis aut saevis libidinibus 285 XIV, 3| ita dilectarum iampridem amicarum. 286 L, 10| patria, pro imperio, pro amicitia pati permissum est quantum 287 XXXIX, 12| consortium exercent, qui non amicorum solummodo matrimonia usurpant, 288 XLVI, 17| aedificator et destructor? amicus et inimicus erroris? veritatis 289 XXXVII, 6| tot qualiumcumque civium amissio, immo etiam et ipsa destitutione 290 XXIII, 19| fructuosos, tam officiosos sibi amittere, vel ne a vobis quandoque 291 XXV, 17| imperii Romanii summam, cum ea amitterent, sine religionibus non fuerunt. ~ 292 XLVII, 12| Pyriphlegethon apud mortuos amnis est. 293 XLVII, 13| nominemus, locum divinae amoenitatis recipiendis sanctorum spiritibus 294 XXI, 20| a morte, discipuli furto amoliti cadaver fallerent suspectos. 295 XIX, 1| habetis. [F6] De sophia amor eius philosophia vocitatus 296 XXXVIII, 5| est animi aequitatem, et ampla negotia Christianae.~ 297 I, 8| cognovisse. Quanto magis hos Anacharsis denotasset inprudentes de 298 XL, 3| ceciderunt? Legimus Hieran, Anaphen et Delon et Rhodon et Co 299 XLVI, 14| agit. Si de fide conparem, Anaxagoras depositum hospitibus denegavit: 300 L, 6| contunderetur: Tunde, tunde, aiebat, Anaxarchi follem, Anaxarchum enim 301 L, 6| aiebat, Anaxarchi follem, Anaxarchum enim non tundis: o philosophi 302 L, 6| in captivitate victorem! Anaxarchus, cum in exitum tisanae pilo 303 XXIV, 8| Visidianus, Asculanorum Ancharia, Volsiniensium Nortia, Ocriculanorum 304 XXVII, 4| scilicet spiritus daemonicae et angelicae paraturae, qui noster ob 305 XXII, 2| execramenti voce pronuntiat. Angelos quoque etiam Plato non negavit. 306 XXIII, 5| qui ructando curantur, qui anhelando praefantur. 307 VII, 6| prodita interim etiam humanam animadversionem provocabunt, dum divina 308 II, 8| et saevit, dissimulat et animadvertit. Quid temetipsum censura 309 XLVIII, 11| constarent ex vacuo et solido, ex animali et inanimali, ex conprehensibili 310 XLVIII, 1| et fidem infiget etiam ab animalibus abstinendi propterea? Persuasum 311 IX, 13| vester Christianis, qui ne animalium quidem sanguinem in epulis 312 XXXIX, 11| 11] Itaque qui animo animaque miscemur nihil de rei communicatione 313 XXIII, 1| iam defunctorum infamant animas, si pueros in eloquium oraculi 314 XXXVII, 3| umquam denotatis, de tam animatis ad mortem usque pro iniuria 315 XLVIII, 7| spiritu omnium animarum animatore, signatum et ipsum humanae 316 XLVIII, 7| et inanitatis inposuit, animatum spiritu omnium animarum 317 XIX, 1| spes nostra, quam ridetis, animatur, et fiducia, quam praesumptionem 318 XXXVII, 2| Christianos desaevitis partim animis propriis, partim legibus 319 I, 8| latentis boni promovent animos. Non licet rectius suspicari, 320 XXVIII, 1| divinae rei faciundae libens animus indicitur), certe ineptum 321 XIX, 1| viribus quam de aetatis annalibus suppetisset. Quid enim potentius 322 XIX, 7| aperiantur, per quae luceant annalium numeri; peregrinandum est 323 XL, 14| aestiva hiberna suspendunt et annus in cura est, vos quidem 324 XIX, 3| mille circiter cladem Priami antecedit, possem etiam dicere quingentis 325 XIX, 1| duobus annis Iliacum exitum antecessisse. Per hunc Moysen etiam illa 326 II, 6| eorum conperisse quam coetus antelucanos ad canendum Christo et deo, 327 XLVII, 1| 1] Antiquior omnibus veritas, nisi fallor, 328 XLV, 4| pergere de divina lege, ut antiquiore forma, mutuatas. Diximus 329 XIX, 5| adsidendum est. Reseranda antiquissimarum etiam gentium archiva, Aegyptiorum, 330 XXI, 1| 1] Sed quoniam edidimus antiquissimis Iudaeorum instrumentis sectam 331 XIX, 1| circiter trecentis quam ille antiquissimus penes vos Danaus in Argos 332 XLVI, 1| ostendimus, ex fide scilicet et antiquitate divinarum litterarum, item 333 VI, 9| renuntiastis. Laudatis semper antiquitatem, et nove de die vivitis. 334 IV, 7| inluminantibus tenebras antiquitatis totam illam veterem et squalentem 335 XXX, 1| utique vivunt et mortuis antistant. 336 I, 1| licet vobis, Romani imperii antistites, in aperto et edito, in 337 XXV, 7| concuti sineret, oblitus antrum illud Idaeum et aera Corybantia 338 XV, 1| strophis rideatis: moechum Anubin, et masculum Lunam, et Dianam 339 VI, 4| sponsus obpignorasset pronubo anulo, cum mulieres usque adeo 340 XL, 8| apud Cannas per Romanos anulos caedes suas modio metiebatur. 341 XXXIX, 15| sumptus tabularii supputabunt: Apaturiis, Dionysiis, mysteriis Atticis 342 IX, 11| apro, que de cervo petunt? Aper ille quem cruentavit, conluctando 343 XIX, 7| concatenationes temporum aperiantur, per quae luceant annalium 344 XV, 7| tabernaculis sub isdem vittis et apicibus et purpuris thure flagrante 345 III, 6| Aristarcho, coci etiam ab Apicio? 346 XIX, 6| Phalereus et rex Iuba et Apion et Thallus et si quis istos 347 XLVI, 14| aequanimitate congrediar, Lycurgus apocarteresin optavit, quod leges eius 348 XLVI, 5| patris eius, quia Socratem Apollo sapientissimum omnium cecinit. 349 XXXIV, 4| infausto. Maledictum est ante apotheosin deum Caesarem nuncupari.~ 350 XXII, 5| potius quam in actu suo appareant, si poma, si fruges nescio 351 XXXV, 7| non praecordia insculpta apparent novi ac novi Caesaris scenam 352 XXI, 21| pavore disiecta, nullis apparentibus discipulis, nihil in sepulchro 353 I, 11| gestiunt latere, devitant apparere, trepidant deprehensi, negant 354 VII, 3| coepit veritas. Simul atque apparuit, inimica est. Tot hostes 355 X, 3| nobis, inquitis, dei sunt. Appellamus et provocamus a vobis ad 356 XXXIV, 4| adulatio eiusmodi hominem deum appellans, timeat saltim de infausto. 357 XXXIII, 3| deo cedere. Satis habeat appellari imperator. Grande et hoc 358 XXXIV, 3| etiam ipsi timendam quem appellasti? Esto religiosus in deum, 359 XIX, 1| et vos Sibyllam, quatinus appellatio ista verae vatis dei veri 360 XXIV, 4| spem suam transfert nec appellationem dei ita ut imperatoris in 361 VII, 14| ut fidem naturae ipsius appellem adversus eos qui talia credenda 362 XXXIV, 3| habens imperatorem alterum appelles, nonne maximam et inexorabilem 363 X, 9| venerationis et honoris gratia appellet? vel ex consuetudine humana, 364 L, 3| sarmenticios et semaxios appelletis, quia ad stipitem dimidii 365 XLVI, 7| Christiani et necessario appetunt et integre praestant, ut 366 IX, 11| iacuit. Ipsorum ursorum alvei appetuntur cruditantes adhuc de visceribus 367 XII, 4| Libero et Cybele et Caelesti applicatis. 368 XXXIX, 5| velit, et si modo possit, apponit; nam nemo compellitur, sed 369 XXV, 5| sexto decimo Kalendarum Aprilium archigallus ille sanctissimus 370 IX, 11| obsoniis coenant, qui de apro, que de cervo petunt? Aper 371 VI, 1| exorbitaverunt, si non necessaria et aptissima quaeque disciplinae oblitteraverunt. 372 IX, 7| differt, utique crudelius in aqua spiritum extorquetis aut 373 XLIII, 1| erunt lenones, perductores, aquarioli, tum sicarii, venenarii, 374 XVI, 2| vastis Arabiae in locis aquarum egentissimis, cum siti macerarentur, 375 XL, 14| lupanaribus operantibus, aquilicia Iovi immolatis, nudipedalia 376 L, 5| dexteram suam libens in ara reliquit: o sublimitas animi! 377 XXX, 6| grana thuris unius assis, Arabicae arboris lacrimas, nec duas 378 XII, 7| quas milvi et mures et araneae intellegunt, nonne laudem 379 XXI, 7| igitur gratiae disciplinaeque arbiter et magister, inluminator 380 V, 1| quod apud vos de humano arbitratu divinitas pensitatur. Nisi 381 VII, 7| initiationes arceant profanos et arbitris caveant? Nisi si impii minus 382 XVI, 4| nec verebatur extraneos arbitros, quamquam vana cultura. 383 XXIII, 15| eorum quae sibi a deo per arbitrum Christum imminentia exspectant. 384 IX, 2| eosdem sacerdotes in eisdem arboribus templi sui obumbratricibus 385 XXX, 6| thuris unius assis, Arabicae arboris lacrimas, nec duas meri 386 XL, 7| incendio terra, et si qua illic arborum poma, conantur oculis tenus, 387 XXXIX, 5| dei constat.~Etiam si quod arcae genus est, non de honoraria 388 IV, 4| profitemini et iniquam ex arce dominationem, si ideo negatis 389 VII, 7| etiam piae initiationes arceant profanos et arbitris caveant? 390 XXIV, 9| 9] Sed nos soli arcemur a religionis proprietate. 391 XLV, 3| solitaria concupiscentia arcere? Quid eruditius, de maleficio, 392 XXV, 5| decimo Kalendarum Aprilium archigallus ille sanctissimus die nono 393 XIX, 5| antiquissimarum etiam gentium archiva, Aegyptiorum, Chaldaeorum, 394 XV, 5| Pessinunte, et qui vivus ardebat, Herculem induerat. Risimus 395 XLVIII, 15| Adeo manent montes semper ardentes, et qui de caelo tangitur, 396 XXXVIII, 3| omni gloriae et dignitatis ardore frigentibus nulla est necessitas 397 XLVI, 10| Diogenis supra recumbentis ardori subantem, audio et quendam 398 XIX, 5| exponere quam enorme, nec arduum, sed interim longum. Multis 399 XXXVIII, 4| theatri, cum atrocitate arenae, cum xysti vanitate. 400 VI, 3| adhuc flagra rumpentium) argentaria metalla producta. Video 401 VI, 2| patricium, quod decem pondo argenti habuisset, pro magno ambitionis 402 XII, 3| Quod simulacrum non prius argilla deformat cruci et stipiti 403 XXI, 29| Musaeus Athenis, Melampus Argis, Trophonius Boeotiae initiationibus 404 XLVII, 2| dico, et a Spartiatis et Argivis, 405 XIX, 3| audistis interim Moysen, Argivo Inacho pariter aetate est. 406 XIX, 1| antiquissimus penes vos Danaus in Argos transvenisset, [F2]Troiano 407 XXV, 1| modo disputationibus, nec argumentationibus, sed ipsorum etiam testimoniis 408 XVI, 2| religione gentis quae voluit argumentatus Iudaeos refert Aegypto expeditos 409 XL, 15| 15] nos vero ieiuniis aridi et omni continentia expressi, 410 XVI, 13| commixtos, et de capro et de ariete cornutos, et a lumbis hircos, 411 XLIII, 1| venenarii, magi, item aruspices, arioli, mathematici. 412 XVIII, 7| Adfirmavit haec vobis etiam Aristaeus. 413 III, 6| Erasistrato et grammatici ab Aristarcho, coci etiam ab Apicio? 414 XI, 15| sapientia Socratem, de iustitia Aristiden, de militia Themistoclem, 415 XLVI, 16| 16] Aristippus in purpura sub magna gravitatis 416 XXXV, 9| palaestricam exercent? unde qui armati palatium inrumpunt, omnibus 417 VI, 8| Serapidem et Isidem et Arpocratem cum suo cynocephalo Capitolio 418 XIII, 7| in statuis. Ut aetas, ut ars, ut negotium mortui fuit, 419 XLVI, 1| nos revincere audebit, non arte verborum, sed eadem forma 420 XV, 3| corpus inpurum et ad istam artem effeminatione productum 421 XII, 2| consecratione mutantes licentia artis transfigurante, et quidem 422 XL, 2| si Nilus non ascendit in arva, si caelum stetit, si terra 423 XII, 4| membra validius incumbunt asciae et runcinae et scobinae. 424 XXIII, 6| morituris Socordio et Tenatio et Asclepiodoto sumministrator, nisi se 425 XXIV, 8| Narniensium Visidianus, Asculanorum Ancharia, Volsiniensium 426 XL, 4| Memorat et Plato maiorem Asiae vel Africae terram Atlantico 427 XVI, 5| omnium pecudum bestiarumque asinarii tantum sumus.~ 428 XVI, 12| ΟΝΟΚΟΙΤΗΣ. Is erat auribus asininis, altero pede ungulatus, 429 XVI, 1| quidam, somniastis caput asininum esse deum nostrum. Hanc 430 XLVII, 4| scrupulositas humana fidem aspernata mutabat, per quod in incertum 431 XIX, 7| per quae probari possint aspersimus. 432 XLVI, 11| mulieres sine concupiscentia aspicere non posset et doleret si 433 VIII, 6| enim tale de Christianis asseverari sciebant observandum utique 434 VII, 11| diffusa sit, quantacunque asseveratione constructa, quod ab uno 435 XXX, 6| non grana thuris unius assis, Arabicae arboris lacrimas, 436 XXVI, 2| Aegyptii ante Salios, et Assyrii ante Lupercos, et Amazones 437 XIX, 1| Thalli, qua relatum est Belum Assyriorum et Saturnum Titanorum regem 438 XXIV, 8| suus deus est, ut Syriae Astartes, ut Arabiae Dusares, ut 439 I, 11| malae impetus, vel fato vel astris imputant; nolunt enim suum 440 XXXV, 12| officia dependunt et qui astrologos et aruspices et augures 441 XXVII, 3| agitet, et quomodo nunc astutia suadendi nunc duritia saeviendi 442 XXXVII, 2| de requie sepulturae, de asylo quodam mortis, iam alios, 443 XIV, 8| cum paenitentia sententiae Athenienses et criminatores Socratis 444 XXI, 29| Orpheus Pieriae, Musaeus Athenis, Melampus Argis, Trophonius 445 XL, 4| Asiae vel Africae terram Atlantico mari ereptam. Sed et mare 446 XLVII, 6| Platonici quam Stoici; alii ex atomis, alii ex numeris, qua Epicurus 447 L, 12| labem pudicitiae apud nos atrociorem omni poena et omni morte 448 L, 10| reputatur in contemptu mortis et atrocitatis omnimodae, cui tantum pro 449 L, 12| cruciate, torquete, damnate, atterite nos: probatio est enim innocentiae 450 XXXIX, 15| Apaturiis, Dionysiis, mysteriis Atticis cocorum dilectus indicitur: 451 VI, 4| sub Romulo vero quae vinum attigerat, inpune a Metennio marito 452 XV, 5| Vidimus aliquando castratum Attin, illum deum ex Pessinunte, 453 XXI, 30| tot numinum demerendorum attonitos efficiendo ad humanitatem 454 XXI, 6| pleniorem quidem ob disciplinae auctioris capacitatem.~ 455 XI, 8| consecratus ut frugis novae auctor, qui ostensor. 456 XXXIX, 16| famulandae libertatis sub auctoramento ventris inter contumelias 457 XXII, 8| substantia ignoratur. Sic et auctores interdum videri volunt eorum 458 IV, 6| Lacedaemoniis emendatae tantum auctori suo doloris incusserunt, 459 IV, 8| matrimonium contrahi, post tantae auctoritatis senectutem heri Severus, 460 XXI, 4| iustitia et fides originalium auctorum; unde illis et generis magnitudo 461 XXXV, 9| Sigeriis atque Partheniis audaciores? De Romanis, nisi fallor, 462 XLVI, 1| potestatum. Qui nos revincere audebit, non arte verborum, sed 463 I, 10| rapit, defendere pro bono audent. Omne malum aut timore aut 464 XXIII, 6| fuerint Christiano mentiri non audentes, ibidem illius Christiani 465 XXXIII, 3| quia illum deridere non audeo, vel quia nec ipse se deum 466 XXIII, 9| directo daemonas nostis, non auderent alibi pro deis agere, si 467 I, 3| suo regno dominantibus, si audiatur? An hoc magis gloriabitur 468 XX, 2| praenuntiabatur; quicquid videtur, audiebatur. Quod terrae vorant urbes, 469 XVIII, 9| aditur sabbatis omnibus. Qui audierit, inveniet deum; qui etiam 470 IV, 11| aliquid committo, cur non audior qui habeo quo purger? 471 IX, 16| primum Oedipum tragoediam audissent, ridentes incesti dolorem, 472 XIX, 3| 3] Si quem audistis interim Moysen, Argivo Inacho 473 I, 3| potestas eorum, quo etiam auditam damnabunt veritatem? Ceterum 474 IX, 15| utique non deesset vobis in auditione custodiarum et damnatione 475 XXXVIII, 4| Nihil est nobis dictu, visu, auditu cum insania circi, cum inpudicitia 476 I, 3| conscientiae, nolentes audire quod auditum damnare non possint. ~ 477 XI, 3| praesumitis deos factos auferendo factorem. Certe quidem si 478 IX, 11| comitiali morbo medentes auferunt, ubi sunt? Item illi qui 479 XXXV, 7| adclamant: ~de nostris annis augeat tibi Iupiter annos!~Haec 480 XXXV, 12| astrologos et aruspices et augures et magos de Caesarum capite 481 XXXII, 2| salutem eorum, quae est augustior omnibus geniis. Nescitis 482 XXVIII, 3| secundum titulum laesae augustioris maiestatis, siquidem maiore 483 XXXIV, 1| 1] Augustus, imperii formator, ne dominum 484 XLVIII, 12| dispositioni aeternitatis aulaei vice oppansa est, tunc restituetur 485 XIII, 9| inauguratis, cum de paedagogiis aulicis nescio quem synodi deum 486 XXII, 5| poma, si fruges nescio quod aurae latens vitium in flore praecipitat, 487 XIV, 8| afflixerint et imaginem eius auream in templo collocarint, rescissa 488 V, 6| protectorem, si litterae M. Aurelii gravissimi imperatoris requirantur, 489 XXV, 5| aetate proposuit, cum Marco Aurelio apud Sirmium reipublicae 490 XVI, 12| CHRISTIANORUM ΟΝΟΚΟΙΤΗΣ. Is erat auribus asininis, altero pede ungulatus, 491 VI, 4| sobrietati patrocinabantur, cum aurum nulla norat praeter unico 492 XXII, 4| malitia spiritalis a primordio auspicata est in hominis exitium. 493 XI, 4| invenio, nisi si ministeria et auxilia officiis divinis desideravit 494 XIV, 5| dico) qui Aescolapium canit avaritiae merito, quia medicinam nocenter 495 XXXVII, 2| iam alios, iam nec totos avellant, dissecent, distrahant. 496 XL, 14| laquearibus exspectatis, aversi ab ipso et deo et caelo: 497 XXII, 7| cogitatu verae divinitatis avertat praestigiis falsis? Quas 498 XXIV, 7| superstitionis potestas avibus et bestiis consecrandis 499 IX, 11| iugulo decurrentem exceptum avida siti comitiali morbo medentes 500 L, 3| quia ad stipitem dimidii axis revincti sarmentorum ambitu