De superbia
   Cap.
 1     I|     dicens: Non veniat mihi pes superbiae, et manus peccatoris non
 2    II|      dixit: Non veniat mihi pes superbiae. Pes siquidem in homine,
 3    II|        ait: Non veniat mihi pes superbiae, tale est ac si diceret:
 4    II|         Non veniat mihi initium superbiae, id est, vana gloria, ex
 5    II|         fundamento ruinosa illa superbiae celsitudo producitur. Una
 6    IV|                  IV.~Quid autem superbiae spiritu inflatos homines
 7    IV|   dixisset: Non veniat mihi pes superbiae, continuo addiddit: Et manus
 8    IV|       re vera est. Nam quisquis superbiae tumore distentus in hoc
 9     V|        nullo alio nisi hoc solo superbiae vitio, ad inferna dilapsus
10     V|       instigatus invidia, eodem superbiae illum telo quo ipse est
11    VI| graviter ceciderunt. Quale ergo superbiae malum sit, quod Rex David
12   VII|      videntur admitti. Hic vero superbiae tumor proprie nititur contra
13  VIII|         generaliter multis haec superbiae labes infesta sit, non plus
14  VIII|         etiam et illud de eodem superbiae spiritu Scriptura commemorat:
15    IX| deterrimum illum et crudeliorem superbiae proferat partum. Quae cum