Liber,  Caput

 1    I,     XVI|    mitigarit. Nunc quidem tibi novi videmur. Places tibi plenus
 2    I,   XVIII|    provecto; addas innocentiam novi regis inter recentis fortunae
 3   II,     XIV|     fatis eripiam, fatis dabo. Novi nostrorum ingenia: quia
 4   IV,      VI|       me ipso, Domina, neminem novi. Quid tam cito das mihi
 5   IV,      IX|        sum nec spatia temporum novi, eiusmodi promissis esse
 6   IV,      IX|   quidem, quod iam pupum istum novi, habeo gratiam, quae pervicaciter
 7   IV,   XIIII|      Astioristem, ait, neminem novi. Forte de alio nomine, si
 8   IV,     XVI| interim verteret impetum dum & novi milites ad arma durarentur &
 9   IV,     XVI| invaderet. Nec defuit cupienti novi belli occasio. Diu erat
10   IV,    XVII|   imperatum tibi puto. Indolem novi quam non potes ulla fortuna
11    V,       V|     haud perplexe rogavit quid novi accidisset quodve beneficium
12    V,     VII|       necessitatis ingenium ad novi facinoris pericula incertum
13    V,     XII|   tricesimo ex quo abierat die novi regni infulas fronti matris
14    V,   XVIII|      fratre, nihil minus ut te novi, aut tu amabis, aut Regina