Liber,  Caput

 1    I,       I|        mulieris sic confudit, ut dubia qua quaeri Poliarchum oporteret,
 2  III,       V|    Omitte cultus. Trahitur en!19 dubia vice~ ~Instabile pectus;
 3  III,    VIII|  repugnavit sceleris quidem haud dubia, sed volebat posse videri
 4  III,      IX|  vestigio ad arcem ducebam, haud dubia amaturam Argenidem oblatum
 5  III,    XVIX|         sensu, ego autem horrore dubia ne quid ipsa moribus suis &
 6  III,    XVIX|        video eam diriguisse. Nec dubia fascinum esse, quo invicem
 7  III,      XX|        abesse Poliarchum. At non dubia Argenis simulationem hanc
 8  III,    XXII|    iudicibus esse non posse. Sic dubia ex dubiis seruntur. Sic
 9  III,   XXIII|   globoque~ ~Fluctuat, alternans dubia vestigia mente.~ ~Haec in
10   IV,     III|   proriperet. At Selenissa, haud dubia omnem destinatae mortis
11   IV,      IX|          5. "Ut vero me agnovit, dubia adhuc an scirem cuius stirpis
12   IV,      IX|   postquam consedimus risu inter dubia verba pendente: " 'Multum
13   IV,       X|     vestigiorum infirmitas adhuc dubia & anxia vota pulsabat. Tum
14   IV,    XVII| confirmabat. Hyanisbe quoque non dubia ex sua consternatione alios
15   IV,     XXI|          agnosceret daturus haud dubia iracundiae & aemulationis