Liber,  Caput

 1    I,       I|   erant, docebatque quaerentem hospitem Poliarchus: primo mane se
 2    I,       I|   errore ad tantae humanitatis hospitem esse delatam. "Fatis autem &
 3    I,      IV|     Laresque Meleandri, qui me hospitem excepistis; obtestor ac
 4    I,      VI|   locum affata est: "Tu igitur hospitem Poliarchum accipies, tu
 5   II,      XI|  magnates ex Reginae praecepto hospitem in destinata triclinia deducunt.
 6   II,   XVIII|        monebat, quamquam vanum hospitem, tamen periculosum non per
 7  III,       V|        sermonibus processit ad hospitem & hilariter collocutus ad
 8  III,    XIII|      ad Nicopompum compulerunt hospitem ad gratantium lacrimarum
 9  III,    XVIX|   tanquam ad filium irem etiam hospitem salutavi, strictimque admonui
10   IV,      II|      deinde credar ingratus in hospitem quem per officia illa coluerim."~ ~
11   IV,     XVI|     advenire. Forte adfuit qui hospitem agnosceret, ex eodem litore
12    V,      IV|  obviam missus Eurymedes ad se hospitem deduxit, & humanissimum
13    V,       V| traxisset, nuntiavit Eurymedes hospitem Gallum ei donum afferre
14    V,       V|     credi vix potest14. Facile hospitem censeam Regi aliqua de causa