Liber,  Caput

 1    I,       X|         expectari. Dimisso nuntio Eurymedem vocat, virum semper animis
 2    I,    XIII|        Meleander Cleobulum, habet Eurymedem. Nihil illis sublimius.
 3    I,      XX|         aegre pudore prohibito ne Eurymedem ab oculis iuberet abire.
 4    I,      XX|   successione Regum hesterno apud Eurymedem convivio audiverat a Lycogene
 5   II,    VIII|        deinde convivio Cleobulum, Eurymedem, & Archombrotum accersit
 6   II,      XV|        Sed cum casu incidisset in Eurymedem nec dissimulare potuisset
 7   II,      XV|       exultans Meleander laudatum Eurymedem ad Oloodemum mittit. Sed
 8   II,     XVI|     damnatis sumebatur supplicium Eurymedem dimisit cum modico equitatu,
 9  III,    XVIX| habebatque pro liberto. Primum ad Eurymedem venit, statimque indole &
10  III,     XXV|           tentorio Radirobanis in Eurymedem incidit, vultuque turbato: "
11  III,     XXV|     consilii causam (nam dicentem Eurymedem turbavit adveniens Virtiganes),
12   IV,      IV|    Meleander hac parte curarum in Eurymedem translata ad alia animum
13    V,       V|   regreditur, accersitumque ad se Eurymedem iubet agere hospitis curam,
14    V,       V|         deinde Cleobulum & postea Eurymedem vocat. Urget suos de Radirobane