Liber,  Caput

 1    I,       X|        dedi ad poenam, ne credi vulgo posset immissus qui mea
 2    I,    XVII|   mentis vitio eo prolapsum, ut vulgo se esse Poliarchum iactaret.
 3    I,      XX|    dolor exundabat in ora.~ ~8. Vulgo digesto paene ultimus restabat
 4   II,      XI|    gemmae aut direpta alia quae vulgo iactabantur illam movebant.
 5   II,    XVII|       Etiam pauca responsa quae vulgo celebrantur vanitatem artis
 6  III,      II|        ingratum lugendi impetum vulgo admoverant.~ ~4. Compositis
 7  III,     VII|  superstitionis originem quis e vulgo eiusmodi temporibus nesciret?
 8  III,   XVIII|         mortalis nec de numinum vulgo. Tu sanctissima Pallas,
 9  III,   XXIII| interdum in confuso & incondito vulgo cogitaret Meleandri comitatum
10   IV,     VII|        est, modo hoc nomine cum vulgo intellegas numen, quod res
11   IV,    VIII| ingeniis vivimus, ne diligentes vulgo simus in gentium factis
12   IV,   XIIII|  Astioristem non vivere. Ab his vulgo mortuus iactabatur, Reginamque
13    V,     XII|      reditum Archombroti se cum vulgo stipaverant in arena, quidam