Liber,  Caput

 1    I,    XIII|         praemiis sollicitare de publico. "Nunc, inquit, perversam
 2    I,    XIII|     esse, & naturae omnes dotes publico auro signari. "Saepe etiam
 3    I,    XIII|        Nam quid illustrius quam publico sumptu homines ad ornatum
 4    I,   XVIII| identidem stirpes obtrudit malo publico saginandas. Ipsi Aquilii
 5    I,      XX|         pudore intempestivos in publico luctus vetante, forte etiam
 6   II,   XVIII|      duplex. Hyperephanii nullo publico consilio defecerunt, sed
 7   IV,     III|        certatim censuêre ut pro publico Siciliae hoste Radirobanem
 8   IV,       V|     eligere, Argenis? Privato & publico iure mihi hoc licet, nec
 9   IV,    XIII|    crederet Regem qui tot annis publico abstinuerat repente prodire
10   IV,     XVI|    accipit. Neque mora, tanquam publico Maurorum consilio illata
11    V,      II|        Nec poetae defuerunt tam publico argumento. Quorum unus opera
12    V,       X|      paulatim exardescent, nisi publico pignore temporariam hanc
13    V,      XX|     esset. Meruisti ut consensu publico antiquemus omnes hanc legem.