Liber,  Caput

 1    I,       I|        quam in fortissimo viro praedones nefarii oppugnant! Nec diu
 2    I,      II|     castris suspicio erat esse praedones qui in illum invaserant;
 3    I,     III|  obserari aedium fores, ne qui praedones nocturno tumultu uterentur
 4   II,       X| geminata ferocia erat. Inclusi praedones hinc ab ipsis inde a Poliarcho &
 5   II,      XI|      me intellegat." Simul his praedones educens detracta pedibus
 6   II,      XI|    vero Poliarchus pro foribus praedones ostenderet Reginae: "Sine
 7  III,     XVI| deiecerat. Neque mora, aversos praedones cum vulneribus multis invalidi
 8  III,     XVI|     vestis qua caput Meleandri praedones condiderant. Hac prolapsa
 9  III,    XVIX|        euntibus in se telis, & praedones tanto numine oppressos periisse. " '
10   IV,    VIII|      damni deditos manere; sin praedones illi erant, spoliis certe &
11   IV,       X|     varia animo versabam: unde praedones essent; consultone incidissent
12   IV,       X|        liquidius esse rescitum praedones in Allobrogum montibus,
13    V,     VII|       ne difficiliores ex mora praedones sint. Sed ô, an incolumi