Liber,  Caput

 1    I,     XIX| tutiora sequi praestaret & ad navigium Messanam proficisci. Et
 2    I,     XIX|    erat ut coniunx instructum navigium haberet in portu, quo ipse
 3   II,      IX|     deinde simul omnes elusum navigium. Ego in tam subita pace
 4   II,      IX|      appellerent. At ille qui navigium conduxerat negat sibi placere
 5   II,       X|    immanior. Detorquebat ergo navigium, cum simul naufragae scaphae
 6   II,     XII|        Quo ad se introducto: "Navigium tuum, inquit, non modo tibi
 7   II,    XVII|     producti coëunt in aciem, navigium onerant, & dispares ortus
 8   II,     XIX|      dimittique speculatorium navigium iubet, quod de suspecta
 9  III,     XXI|  dolus sedit. Praetorium eius navigium, cum in Epeirctes portum
10  III,     XXI|   Pulcherrimum erat Meleandro navigium ad eam artem exactum, ex
11   IV,      XV|   Inter haec studia videbatur navigium non satis ferri ventis aut
12    V,     VII| eramus litoribus, cum nostrum navigium peiratae tribus lembis circumsistunt.
13    V,     XIV|     ignotus in obvium intravi navigium. Sed nos venti in Sardiniam