Liber,  Caput

 1    I,      XV|     usa est (neque enim dandi gaudii festinatio sinebat) sed: "
 2    I,      XV|       periculosius celeritate gaudii quam antea dolore oppressa
 3    I,     XIX|    situm." Ille gnarus quanti gaudii chartam afferret, nihil
 4   II,     XII|       nuntiantem primo impetu gaudii inter amplexus non sine
 5   II,      XV|    fata deliberent. Satis est gaudii quod post Poliarchum Siciliae
 6   IV,      IX|       cogitatio recessuri mox gaudii insanientem cogebat in lamenta.
 7   IV,      XI|   Vultus praeterea erat inter gaudii sensum porrectior, quae
 8   IV,      XI|      Quinam autem, Gobrya, hi gaudii montes? Aut verius quid
 9   IV,   XIIII|  Arsidas post incautum subiti gaudii impetum prudentius sermonem
10    V,       V| sermone Arsidas in certissimi gaudii sensum, adeo ut & Mauros &
11    V,    VIII|   elapsus est praecipitatione gaudii nihil moratus revocantem.~ ~
12    V,    XIII|        ipse quicquid erat hoc gaudii, ex illius habebat victoria.
13    V,   XVIII|       quamque in sene impetus gaudii fortius pulsabat: "Optimi