Liber,  Caput

 1    I,    VIII|    Medius proceribus erat, haud dubius multos ex illis specie amicitiae
 2   II,      IV|        pondere currus~ ~Erravit dubius, totumque immiscuit annum.~ ~
 3   II,     VII|        qui ipse vocetur tanquam dubius sciscitare. Ubi Timonidem
 4   II,    VIII|       aëris patientem. Rex haud dubius morbum fingi; tamen eadem
 5  III,     III|       caelum raptus & prope non dubius se amari, Praefecto respondit
 6  III,       V|        sensum exploraverat, non dubius in hanc spem Radirobanem
 7   IV,       V| suffecerint." Tum Rex paene non dubius quin filia omne id tempus
 8   IV,     XVI|        deinde experiretur, haud dubius ita vulgi, ita militum animos
 9   IV,     XVI|     quia se illic expectari non dubius omnia fervere paratibus
10   IV,    XXII|   causae quae odium fecerat nec dubius, nisi viceret, perituram
11    V,     VII|        portus non placebat, vix dubius hos in se obsideri. Interiora
12    V,      XV|   copiis Sicilia sustineat? Sic dubius & fatis iratus iubet Gobryam
13    V,     XIX|     obscurae, quod futurum haud dubius Meleander coepit has ipsas