Liber,  Caput

 1    I,      II| vicisse sive noctem & insidias verebatur. Forsan & timuit, cum optimatum
 2    I,     III|        Poliarchus ultima omnia verebatur: in Lycogene nihil fidum;
 3    I,     XVI|     audaci consilio perterrita verebatur Regis iram si, quae tam
 4    I,      XX|       patre aut patria laedere verebatur & iracundia dolori confusa,
 5   II,      IX|        praemia sibi perierant. Verebatur virginis iram, ex illius
 6  III,       V|     huius felicitatis deberet. Verebatur in suspicionem venire fidei
 7  III,     XII|        esset domino referenda. Verebatur ne sub tali nuntio vita
 8   IV,      II|  amicitiam occultam habuisset, verebatur ne accusationi esse iustior
 9   IV,      XX|           5. Quamquam Hyanisbe verebatur Saturnum, erat tamen praesentior
10    V,     VII|        aut a quo non noverat & verebatur, ne plus illae turbarum,
11    V,      XI|  litteris in Siciliam rediret. Verebatur suspiciones Regis & in tanto
12    V,     XVI|      passus esset, illum amare verebatur. Nam & illi iustum sui odium