Liber,  Caput

 1    I,    XIII|          etiam illas mentes quas tantopere miramur inutiles Regibus
 2    I,      XV|          persuasit de rebus quae tantopere turbabant aliquid nuntiaturum
 3   II,      VI|        illo Argenidis vultu, quo tantopere mihi nunc placeo, exitum
 4  III,      II|  calamitosam existimem? Aut quid tantopere formido? Quasi ille in fidem
 5  III,   XXIII|       mimum agressus est quem is tantopere curabat, & tanquam populi
 6   IV,       X|      sine numine deûm fuit, quod tantopere militibus puer placuit.
 7   IV,     XVI| praestarent. Orabat ut Regi, cui tantopere ignotus placuisset, suorum
 8   IV,   XVIII|         animo indignatus id quod tantopere sentiebat oppugnari, neque
 9    V,      II|       simul nuptiis filiae, quas tantopere urgebat, iniici moram. Tot
10    V,      IV|          Aut potius quis puellae tantopere alius placebat? Ille nempe
11    V,       X|         ô Regina, discessum quem tantopere abominaris imputabam humanitati.
12    V,     XIX|         deorum munera, quae ipsi tantopere ornarunt? Affero vobis laetitiam,