Liber,  Caput

 1    I,      VI|          nec qua virtute tantum supercilium tollerent habebant. Teneros
 2    I,      IX|    solverentur, nunc in alumnae supercilium rediens. Patris etiam admonebat,
 3    I,   XVIII|      populos tantae cognationis supercilium esse laturos, qui41 nulli
 4    I,      XX|         arma decentis. Strictum supercilium hinc acie oculorum, hinc
 5   II,      XI|        spissis opacum arboribus supercilium montis subito tumore consurgeret.
 6   II,      XV|         Eristheni porrigeretur, supercilium ille duxit & circumspiciens: "
 7   II,    XVII| imitationem non mercenarii oris supercilium ducet, perplexe cunctabitur,
 8   II,   XVIII|       aula gratiosum, facile id supercilium in fortunam retulerat, quae
 9  III,      IV|       remedium si supplicet, si supercilium ponat, si se & causam damnet.
10  III,    XVIX|     videram cum veste posuerat. Supercilium gravius fuit, vultus erecti,
11   IV,      IX|         mulcentisque aciem; os, supercilium, genae qualia in Cupidinis
12    V,     XIX|      hilaritas. Ipse Aneroëstus supercilium posuerat audebatque laetari, &