Liber,  Caput

 1    I,     XIV| quaestionem amitti non debere cum supercilio dixit: toti oppido crimen
 2    I,   XVIII|      quaedam obscurae & quae te a supercilio nobilitatis non eximant.
 3   II,       V|         provincias, ex quibus cum supercilio consulunt quid iuvari a
 4   II,      IX|     tristi oratione occidere? Quo supercilio exprobraturum, quod a Timoclea
 5  III,      VI|  castellorum turriumque frequenti supercilio tumebat. Erant praeterea
 6  III,     XXI|         suae vires placebunt, cum supercilio istum negleget, cui nunc
 7   IV,       V|         tribuerant. Haec non sine supercilio Meleander, propiusque vim &
 8   IV,    VIII|      illum Gobryas vidit suspenso supercilio haerentem: "Forsitan, inquit,
 9   IV,    XIII|        quid ageretur, sed tanquam supercilio satis omnia compressurus
10    V,     III|      intendi negotia possunt & ex supercilio aut remissione dicentis,
11    V,     VII|         ad Gelanorum deductus cum supercilio monstrabat se magna & quorum
12    V,     XIV|           Haec modesto sed grandi supercilio dicentem nemo immotus audierat,