Liber,  Caput

 1    I,     XIV| Archombroto, tamen Arsidam in hos prolixius sermones delapsum dolebat,
 2   II,     XIV|         Tum vero Gelanorus rogare prolixius an duraret Lycogeni fides,
 3   II,     XIV|        satius fuerat (apud amicos prolixius loquor) Regem in suos maiores
 4   II,      XV|        carmina displicuerunt quae prolixius ambitionem quam ipsos reos
 5  III,      IV|          armatosque inveniunt, eo prolixius quod haec secedendi facinora
 6  III,    XVIX|           Et hoc quidem spondebam prolixius ne illa (nam sanitatis vix
 7  III,    XXII|       eumque iam sponte mitigatum prolixius suo pondere ad populi commoda
 8   IV,       V|           vita offenderit." Et id prolixius pollicebatur quia interim
 9   IV,       X|          mihi quicquid contigerat prolixius memoraturus. Auditis omnibus
10   IV,     XII|         maioribus & deos sua cura prolixius quam optare ausa essem meum
11   IV,    XXII|      vacavit alternis contumeliis prolixius respondere. Ira, quae addere
12    V,       V|         Ardebat praeterea Gobryam prolixius percunctari tam de illis