Liber,  Caput

 1    I,      VI|   ipse quidem tanquam immemor primae sortis & a multis amari
 2    I,     XII| effigiem cana; fusca alia, in primae virilitatis specimen colebatur.
 3    I,    XIII| aiebas) adhuc scio nonnunquam primae illius summaeque notae ingenia
 4    I,   XVIII|  humanarum attollitur, nondum primae immemor sortis est, in quam
 5  III,      XI|    sive levando aestu sive ad primae noctis pulchritudinem solebat
 6  III,      XX|     verberata contremuit. Hae primae flagitii furiae erant insidentes
 7  III,     XXI|   Namque Corinthii, apud quos primae triremes sunt conditae,
 8  III,   XXIII|      ferebat.~ ~8. O Dea, cui primae cessisset sidere formae~ ~
 9    V,     VII|     sui incertis periculosum, primae Regis vigiliae infunderet.
10    V,      IX|     processit, indeque qua se primae palatii fores demittebant
11    V,    XVII|    praetoriae naves ad portum primae appulsae sunt. Tunc portus
12    V,   XVIII|    agitandi spatium fuit, dum primae amoris blanditiae Meleandrum,