Liber,  Caput

 1    I,    XVII|              manibus petens. Rex iam hilarior ecquid peccavisset rogavit. "
 2    I,     XIX| benevolentiae fructum expecta." Ille hilarior Argenidis verbis factus &
 3    I,      XX|             per praeconem imperatum. Hilarior virgo erat, postquam consilium
 4   II,     III|              illata armorum mentione hilarior ratusque locum esse aliquid
 5   II,      XI|        alternam solitudinem reditura hilarior. Et tunc forte in ea versabatur.
 6  III,      IX|        genueris." Ad quae verba anus hilarior: "Vide, inquit, ut hunc
 7  III,       X|         ignarus periculi sed & forte hilarior, cum omnes cenavissemus,
 8  III,      XI|            colloqui properabat multo hilarior quam cum excesserat e cubiculo.
 9   IV,       V|           gratiis finem non faceret, hilarior Meleander & illius quoque
10   IV,      VI|           audita Poliarchi dignitate hilarior mirari tamen coepit, quod
11    V,       I|             quoque tridui vacationem hilarior pietas fecit. Poema Nicopompi,
12    V,       X|               Multo igitur quam ante hilarior cum filio cenavit. Satis